Erfelijk Belast...

Onlangs ging de telefoon. Het waren mijn ouders met de uitslag van een medisch onderzoek. In familiekring is namelijk geconstateerd dat er een bepaalde genetische afwijking voorkomt. Om te achterhalen of het dragerschap van toepassing is, en daardoor wellicht ook bij mij en mijn zussen, is door mijn ouders besloten aan verder onderzoek deel te nemen. Uiteindelijk bleek dit niet het geval te zijn en dat is dan weer reden voor blijdschap en dankbaarheid.

Maar toch blijft het gehele gebeuren me nog wel iets bezig houden. Wat is namelijk het geval? In de informatie die voorafgaand aan het onderzoek is verstreken, wordt gewaarschuwd voor de consequenties die de uitslag van het onderzoek kan hebben. Mocht blijken dat iemand drager is dan kan dit gevolgen hebben bij het afsluiten van b.v. een (levens) verzekering. Dit kan dus voor bepaalde mensen weer reden zijn om van verder onderzoek af te zien.

Dat is toch een bizarre situatie. Daar verder over nadenkend kom ik tot de conclusie dat we ook hier zo langzamerhand gaan naar een maatschappij met toestanden die al in b.v. Amerika gemeengoed zijn. Niet meer een breed gedragen, collectief welzijn staat centraal. Het draait allemaal om geld en het tevreden stellen van aandeelhouders. En de steeds meer eigengereide burger is steeds minder bereid te betalen voor de zorg/last van de ander.

Denk nog even over deze materie door en je kunt voor de toekomst wel bedenken hoe dit zich allemaal zal gaan ontwikkelen. Bij de vooruitschrijdende wetenschap is het nu al mogelijk heel veel genetische informatie uit prenataal onderzoek te halen. Al in een vroeg stadium genetische zaken worden ontdekt. Ouders kiezen er nu al vaak voor een ongeboren leven te beëindigen als er een ernstig iets is geconstateerd.

Voor ouders die deze keuze niet kunnen/willen maken is er volop medische zorg als het kindje ter wereld komt. Maar hoe lang gaat dat nog duren? Je voelt wel aan wat er in de toekomst gaat gebeuren zodra duidelijk wordt dat er wat aan de hand is met een embryo. De zorgverzekeraar zal dan wel garant staan voor de kosten van een abortus maar niet voor het verdere verloop als het kindje ter wereld komt.

De moderne mens wil eigenlijk een leven scheppen waarin elke vorm van persoonlijk lijden, in wat voor vorm dan ook, moet worden uitgebannen. En al helemaal geen financiële offers brengen om zorg te dragen voor anderen. Als het gaat om geld zijn zaken, zoals bijvoorbeeld ontwikkelingshulp en asielbeleid, vaak de eerste slachtoffers. Zo kan ik nog wel wat dingen opnoemen waarin we niet (meer) bereid zijn naar de ander, dichtbij of veraf, om te zien. Dit zit blijkbaar ook genetisch in ons.

U leest het, ik ben wat het collectief dragen van allerlei lasten betreft, heel somber over de toekomst. Persoonlijk gaat het mij op allerlei gebied voor de wind. Of dat zo blijft weet ik niet... maar ik hoop dat mijn bereidwilligheid om te blijven delen standhoudt. Dit zijn dan ook zomaar wat gedachten naar aanleiding van een telefoongesprek waarin persoonlijke blijdschap overgegaan is in somberheid over de menselijke aard...