Interactie kan door het sturen van e-mail naar: jolmerwinkel@gmail.com of mij te gaan volgen op Twitter of vrienden te worden op Facebook.

maandag 29 februari 2016

Jeugdherinnering


In de serie 'Opa' vertelt over vroeger is hier een korte aflevering. De bovenstaande foto is onlangs geplaatst op de facebookpagina van Garyp-âlde foto's. Voor de jongeren onder ons... ik heb deze beruchte strenge winter van 1979 nog bewust meegemaakt. Toen de sneeuw nog zo hoog lag dat je 's ochtends amper de achterdeur kon openen. Dat waren nog eens tijden. :-)

Het tweede huis links op de foto is mijn ouderlijk huis. Daar ben ik geboren en heb daar tot in 1992 gewoond. Toen heb ik (als geldbelegging) het eerste huis links op de foto gekocht en daar tot halverwege 2001 gewoond. Daarna ben ik met mijn vrouw Marja verhuisd naar Barneveld. Intussen wonen wij alweer sinds begin 2007 in het mooie Ede.















Als je dan andere kant op zou kijken dan was dit het toenmalige straatbeeld. Op deze foto komt mijn oom Dries aanlopen. Ik herinner me nog dat er inderdaad per slee boodschappen werden gehaald. Verder kwamen veel boeren in het buitengebied in de problemen met het afleveren van de melk. De melkwagens konden niet alle veehouderijbedrijven bereiken en het gevolg was dat de melk zo de gierput in kon.

Al met al een periode met veel ongemak voor vrijwel iedereen. Wat mij wel is bijgebleven dat zo'n situatie de saamhorigheid een goede impuls geeft...





dinsdag 23 februari 2016

Varkensmuts...











Het gedicht 'Roeping' van Gerard Reve kwam bij mij naar boven. Over een zuster die al heel lang en heel anoniem als een soort van mantelzorger actief is. Al ver voordat het woord bestond. Waarbij nooit eens een journalist opduikt om haar te portretteren. Dit in tegenstelling tot de schreeuwlelijke aandachttrekkende demonstrant die ergens voor of tegen is. Die dan ook door de samengestroomde pers vol in de schijnwerpers wordt gezet. In gemeente Ede hadden we onlangs ook twee gevalletjes in deze laatste categorie. De Pegida voorman die heel provocerend een varkensmuts op zijn kop had gezet. Hij werd door de sterke arm van de wet van het toneel afgevoerd omringd door het journaille met hun camera's, microfoons en notitieblokjes. Een dag later werd het provoceren in de overtreffende trap uitgevoerd, dit keer door anonieme onverlaten. Bij een beoogde locatie voor een azc in Lunteren werden dode varkens opgehangen. Het zijn blijkbaar de krenten in de journalistiek pap. Deze berichtgeving zorgt vervolgens voor een gigantische olievlek op de woelige zee van de sociale media. Voor- en tegenstanders van het asielbeleid stroomden van heinde en verre toe om deze Edese zaken van commentaar te voorzien. Soms genuanceerd, veel vaker ontdaan van alle fatsoen en inlevingsvermogen. Toch was er ook een lichtpuntje in de media. Het NOS-journaal toonde ene Edese meneer Klok. Hij gaat vaak met asielzoekers wandelen. Gewoon om ze wat afleiding te bieden. Hun precieze naam ontgaat hem wel eens maar dat deert niet. Hij is er gewoon voor deze mensen. Gedreven door dezelfde liefde als de zuster in Reve’s gedicht. Niet hoorbaar maar wel ergens op de achtergrond bezig voor een medemens. Toch goed dat overal op de wereld Immaculata’s werkzaam zijn. Nu de pers er nog op af.


maandag 15 februari 2016

De Muppetshow












Op twitter was er een poosje geleden een kleine interactie tussen Mo_uit Ede en ondergetekende waarin het ‘Cinemec debacle’ nog eens ter sprake kwam. Edese wethouder Leon Meijer reageerde hierop met: “Volgens mij is het de Muppetshow en hebben jullie de rol van Waldorf en Statler. Ik zie al een mooie column komen” en “Sjonge jullie lijken de tv van vroeger wel: kijken naar de 10e herhaling van het kleine huis op de prairie.”

Voor wie het al weer is vergeten… De gemeente Ede leende geld aan Cinemec voor de bouw van een parkeergarage. Hoewel de gemeente Ede niet als bank fungeert werd toch een uitzondering gemaakt omdat het bedrijf een zogenaamde maatschappelijke functie heeft. Maar het aflossen en betalen van rente liep al snel achter op de gemaakte afspraken. Het ging er zelfs op lijken dat men helemaal kon gaan fluiten naar de uitgeleende belastingcenten.

Maar er kwam redding. Een investeerder melde zich om Cinemec over te nemen en beloofde de lening terstond af te lossen. Er was één klein probleempje, men was niet van plan hetzelfde te doen met de achterstallige rente. Kwijtschelding was de eis of anders… De gemeenteraad kon slikken of stikken. Er werd voor het eerste gekozen. Gevolg een kleine 5 ton euro aan gemeenschapsgeld van vaste vorm naar verdampte toestand.

Onze wethouder zegt dus eigenlijk dat we niet meer moeten zeuren. Gedane zaken nemen geen keer. Hou nu maar eens op met het herkauwen. Hij verwijst hierbij naar wellicht de meest suffe, oubollige en saaiste serie ooit op de Nederlands tv vertoond. Maar meneer de wethouder, het ging in de serie wel altijd om het goedgelovige, hardwerkende en oerdegelijke gezin van de familie Ingalls.

Het moraliserend karakter van het programma lag er steevast driedubbel supervet bovenop. Maar wellicht hadden de leden van het college en de raad vroeger wel wat vaker naar 'Het kleine huis op de prairie' moeten kijken. Want ik zie een parallel tussen de Ingalls en de gemiddelde belastingbetalende Edese burger. Die verwacht ook dat zijn zuurverdiende centen goed door de (lokale) overheid worden besteed.

Mo reageerde dan ook richting de wethouder met: “Een goede visie op de toekomst ontwikkel je door te leren van het verleden” en “Cinemec speelde overigens in 2014!” Kortom,  zo lang was dat ‘gevalletje Cinemec’ echt niet geleden. Maar als wethouder Meijer kritische burgers wil zien als Muppets dan mag dat hoor. De twee oude zeurende mannetjes zouden vanaf het balkon het waarschijnlijk zo vertolken:

Statler: Hey Waldorf, do you like the politics in Ede so far?
Waldorf: No, it’s awful. It’s disgusting. It’s makes my stomach turn!
Statler: Do I see in the next show to comment the politicial situation in our town?
Waldorf: Yeah, I’ll be there. You can count on me!

Kortom, leermomentjes uit de Edese politiek zullen naar boven blijven komen, al is het ook tot vervelendst toe...



dinsdag 2 februari 2016

Oekraïne Referendum...













Op 6 april 2016 zal er een nationaal raadgevend referendum worden gehouden over de vraag of een handelsverdrag met de Oekraïne wenselijk is of niet. Op dit moment weet ik zelf te weinig om tot een weloverwogen oordeel te komen. Een onderbuikgevoel heb ik wel maar op basis daarvan wil ik eigenlijk geen stem uitbrengen...

Nu zal er in de landelijke media nog wel uitgebreid aandacht komen voor dit onderwerp met behandeling van de voors en tegens van zo’n handelsverdrag. Het lijkt mij een goed idee dat er ook lokaal in gemeente Ede aandacht aan zal worden besteed door een bijeenkomst te organiseren.

Dit zou kunnen door (kort) voor 6 april sprekers uit regio Ede hun visie naar voren te laten brengen en met elkaar in debat hierover te laten gaan. Om het één en ander vervolg te kunnen geven moeten er wel personen worden gevonden die hieraan medewerking willen verlenen.

Dus ik ben nu op zoek naar mensen die ter zake kundig zijn met betrekking tot dit onderwerp en bereid zijn medewerking te verlenen aan zo'n openbare bijeenkomst. Dus bent u zo iemand of weet u wellicht iemand die hier aan voldoet dan zou ik dat graag te weten komen.

Verder wil ik peilen of er behoefte bestaat om in Ede zo'n bijeenkomst te organiseren. Dus lijkt dit u wat, laat het weten via jolmerwinkel@gmail.com, twitter of facebook en vergeet vooral niet dit bericht op de sociale media verder te verspreiden. Mocht er genoeg animo zijn dan komt er wellicht een vervolg...