Thuisloos

Op weg naar mijn werk, en dat is niet de Edese Post wat sommige mensen wel denken, zie ik hem nu dagelijks liggen. Meestal ingerold in een deken en soms z’n half blote rug zichtbaar. Onder een afdak bij een leeg kantoorpand brengt hij de nacht door. Naast hem wat plastic tassen met schamele bezittingen. Nu zal het nog wel gaan maar hoe moet dat straks als het koud en vochtig wordt?

Daklozen horen gevoelsmatig bij grote steden, maar hier in Ede toch niet? Wat is het verhaal bij deze man? Tegelijk dwalen mijn gedachten ook af naar verhalen in de media over vluchtelingen. Over gammele bootjes en verdrinking. Over langdurig in de zon doorbrengen zonder eten en drinken. Over uitzichtloosheid en oorlog die wanhopige mensen drijft om eigen leven en dat van kinderen op het spel te zetten. Over grote aantallen dode lichamen in vrachtwagens.

Allemaal voor een geringe hoop op een betere toekomst elders. Tegelijk komt ook hard binnen hoe sommige mensen elke vluchteling alleen zien als een financiële aanslag op het huishoudboekje van de staat. Personen die per definitie bij elke dakloze eigen wil koppelen aan dat bestaan. Ik vraag mij af wat ik kan doen? Niet veel eigenlijk besef ik tegelijk.

Op een partij stemmen die de portemonnee ruimhartig open wil trekken voor mensen in nood zowel dichtbij als veraf? Het werk van het Leger des Heils of dat van streetpastor Max Paans in Ede steunen? De beschaving van een gemeenschap is af te lezen hoe men met daklozen en vluchtelingen omgaat heb ik wel eens gehoord. Wat kan ik doen? In ieder geval blij zijn dat er elke keer uit mijn werk een thuis is…

Messenverbod

Mocht u besluiten om met een snijwapen over straat te gaan… kijk dan eerst goed waar u loopt en hoe laat het is! Er is sinds kort een gemeentelijke bepaling die het bezit van een mes strafbaar stelt in centrum van Ede, dat van Bennekom en op het Soembaplein èn wel tussen 22.00 en 06.00! Zo wordt ons burgers van hogerhand wel het mes op de keel gezet natuurlijk.

Maar ja, om verdere incidenten te voorkomen zet de gemeente het mes er stevig in omdat men scherp in de gaten heeft waar het gevaar loert. Door deze nieuwe regelgeving slijpt het college dan ook alvast haar messen om in de toekomst adequaat te kunnen optreden. Maar is deze ‘met het mes tussen de tanden’ aanpak van onze lokale overheid wel effectief genoeg?

Ik had het liever allemaal wat aangescherpt gezien. Beter is een algemeen verbod voor geheel gemeente Ede lijkt mij. Het mes snijdt dan namelijk  aan twee kanten. De plaatselijke sterke arm der wet kan zo iedereen in de gemeente direct aanpakken als er potentieel gevaar dreigt. Anderzijds is het stigmatiseren van bepaalde delen van de Edese gemeenschap daardoor van tafel.

Hopelijk buigt nu iedereen als een knipmes voor de nieuwe bepaling. Het verbod is intussen ook nog uitgebreid tijdens de Oud Lunterse dagen. Ook daar mag men thuis ‘met het mes op tafel’ nog wel zaken regelen maar meenemen naar buiten om helderheid te scheppen is vanaf nu echt taboe.

Wellicht is het beter om de oorzaak die vaak aan incidenten ten grondslag ligt, namelijk alcohol- en drugsgebruik, eens aan te snijden? Lijkt mij een zeer steekhoudend argument om deze problematiek te lijf te gaan en dat dus niet alleen voor bepaalde delen maar echt voor heel gemeente Ede!

Recreatieplas

Het zonnetje gloeit lekker en dus met de fiets op weg naar het verkoelende water plus bijbehorend strand. Voorheen moest je daarvoor naar Zeumeren of naar het Henschotermeer. Maar nu is er even buiten Ede een mooie recreatieplas te vinden. Het water lonkt en voor wie liever onder een parasol bivakeert is er gratis wi-fi. De speeltoestellen worden volop benut. Bij het restaurant is ijs en patat. Joelende kinderen en tevreden ouders bij onze ‘bruisende’ plas.

Zo, nu even weer terug in de werkelijkheid! Organisatieadviesbureau Berenschot gaat de beroerde financiële situatie bij de Permar onderzoeken. Nou dan weet je het wel. Die komen echt niet voor het minimumjeugdloon opdagen. Er gaat elk jaar al veel gemeenschapsgeld naar de sociale werkvoorziening vanwege tekorten. Dat gaat weer klauwen vol met geld kosten.

Wellicht was u het alweer vergeten en daarom een opfrisser van mijn kant. We hadden al de geldelijke debacles met de Cinemec-lening, onderzoeksbureau Walas en onlangs het totaal overbodige referendum. Tel al deze politieke ‘akkefietjes’ maar eens bij elkaar op. Een breed en diep gat doemt op. U voelt wellicht al aan waar ik naar toe wil? Voor leuke dingen is eigenlijk nooit geld, voor bodemloze putten altijd wel.

Ik zou het college dan ook dan willen adviseren: reserveer elk jaar een paar ton voor foute keuzes. Zorg er vervolgens voor dat ze niet meer worden gemaakt. Deze pot met geld zit dan gauw vol. Dus nu op naar ‘zo in mijn sas met de Edese plas’. Burgemeester en wethouders begin alvast maar met graven. Bekijk deze (gratis) column maar als de eerste symbolische schop in de grond … of anders als schop onder het gat.

Komkomertijd...

De vakantieperiode. De Edese politici zijn op reces. De meeste Edenaren op vakantie of die thuis zijn doen het rustig aan. Kortom weinig nieuws voor uw columnist en dat betekent dus eigenlijk komkommertijd. Toch nadenkend over een onderwerp besefte ik opeens het volgende: Waar ik nu ook over schrijf , aan een aantal mensen zal dat geheel voorbijgaan. Niet omdat ze geen interesse of tijd hebben.

Nee, deze Edese Post gaat rechtstreeks de papiercontainer in om de eenvoudige reden dat men nauwelijks kan lezen. Er blijkt nationaal nog een schrikbarend hoog aantal mensen te zijn die deze vaardigheid niet bezitten. In Ede is dat echt niet anders. Dat zijn niet alleen maar eerste generatie Turken of Marokkanen maar ook veel autochtone Medenaren. Iemand die deze materie na aan het hart ligt is Anneke Catsburg.

Zij is de drijvende kracht achter www.rondjetaal.nl en fervent pleitster voor meer aandacht voor deze zogenaamde laaggeletterdheid. Zij somt moeiteloos op hoe mensen in de dagelijkse praktijk dit verbloemen. “Wat staat hier… ik heb mijn leesbril niet bij mij!” is bijvoorbeeld een veel gehoorde smoes. Deze materie op de lokale maatschappelijke agenda te krijgen is dan ook een enorme drijfveer voor haar.

Een mooie uitdaging ook voor de politiek om er voor te zorgen dat er wat aan dit probleem gedaan gaat worden. Laten we daarom aandacht hebben voor het ‘stokpaardje’ van Anneke. Oh ja… die titel boven deze column is natuurlijk fout gespeld. Dat had u natuurlijk al lang gezien. Gelukkig valt het u op, simpelweg omdat u kunt lezen. Maar dat is helaas nog lang niet voor iedereen weggelegd. Er is op dat gebied nog veel werk aan de winkel!