De wereld van o.a. kunst, cultuur, politiek, geloof en wetenschap, dichtbij en veraf, bekeken en gemeten door Jolmer Winkel (pseudoniem Willem Jonker) vanuit de wijk Rietkampen te Ede.
Interactie kan door het sturen van e-mail naar: jolmerwinkel@gmail.com of mij te gaan volgen op Twitter of vrienden te worden op Facebook.
woensdag 22 april 2015
Gered Ambtsgebed
Als ik de VVD Ede moet geloven dan leven wij in een oneerlijke democratische gemeente. Want je dient een initiatiefvoorstel in om het ambtsgebed af te schaffen. Het komt tot stemming en 19 raadsleden zijn voor en 19 tegen. Dhr. Salim (D66) verblijft in zijn geboorteland en daardoor is er net geen begeerde meerderheid. De regels zeggen dat de zaak dan de volgende keer in stemming komt.
Staken de stemmen weer dan is het voorstel verworpen. De VVD weet dat bij die volgende keer dhr. Salim er waarschijnlijk nog niet bij is en dat mevrouw Out (GL/PE) op vakantie zal zijn. Oei… weer geen meerderheid en het ambtsgebed zal dus zijn gered. Dat wil je toch niet meemaken! Daarom smeek je vervolgens het later in het jaar op de agenda te krijgen.
Dit allemaal in de hoop dat dan alle medestanders aanwezig zullen zijn. Dit wordt dan vervolgens reglementair afgewezen. Tja… en dan ga je natuurlijk roepen dat het er allemaal wel heel naar in onze mooie Ede aan toegaat. Ik wens Ellen Out alvast een prettige vakantie en haar en Sina Salim een goede terugreis. Jullie komen toch wel terug hè? Jullie laten je toch niet afschrikken door de beroerde lokale democratie die mevrouw Veltkamp en co. schetsen?
Heren en dames politici in Ede, religieus, agnost of ronduit atheïstisch, laten we ons toch liever fixeren op belangrijker zaken. Is b.v. de zorg na 1 januari intussen voor iedereen in onze gemeente goed geregeld? Zijn er nog gevallen te melden van ‘tussen wal en het schip’? Want als we daardoor in het (landelijke) nieuws komen zou pas een zorgwekkende ontwikkeling zijn…
Labels:
Ede,
Edesepost,
Politiek,
Religie,
Samenleving
vrijdag 17 april 2015
mEdemaken
Hier volgt een gastbijdrage die de Winkelhaak ontving met betrekking tot het onderwerp van de burgerparticipatie in gemeente Ede.
mEdemaken, echt draagvlak?
mEdemaken, echt draagvlak?
De gemeente Ede doet positief over het project mEdemaken.
Advertenties met ‘ik ben een mEdemaker’ en dergelijke. De Gelderlander bericht zelfs “er liggen
gedragen burgervoorstellen voor enkele miljoenen aan bezuinigingen”. Nou, daar
valt wel wat op af te dingen. Ik deed mee aan één van de twee groepen Openbare
Ruimte. Er deden op de drukste avonden ongeveer 20 mensen mee, van wie ongeveer
de helft op de een of andere manier professioneel betrokken was bij de Openbare Ruimte. Van de
‘gewone’ burgers waren er een aantal speciaal uitgenodigd. Bijvoorbeeld omdat
zij al ervaringen hadden met het zelf beheren of plannen maken met betrekking
tot openbaar groen. Er was nog een avond waar een grotere groep Edenaren zijn
mening heeft gegeven door stickers te plakken, maar of en hoe die resultaten zijn
meegenomen is oncontroleerbaar. Dus ‘gedragen voorstellen’? Dat is echt
overdreven. De gemeente zou bepaalde onderhoudstaken, zoals het legen van
afvalbakken in de bebouwde kom, niet meer uitvoeren. Ja, daar hebben we het
over gehad, dat wel. Maar gedragen? Zeker niet. Bewoners doen klein onderhoud
zelf? Ik heb er geen ja op gezegd, en heb er ook geen vertrouwen in.
En ja, er waren een paar mensen die graag een experiment
wilden met het zelf beheren van hun wijk. (Ook niet gratis overigens). Prima,
het kan leuk zijn en heeft voordelen, maar voor mezelf? Ik moet er niet aan
denken. En ik heb zomaar een vermoeden dat dat voor meer mensen geldt, als je
werkt, mantelzorger bent of (klein)kinderen opvangt. Allemaal participatie die
van je verwacht wordt.
Dan heb ik het nog niet eens over de nadelen van eigen
beheer. De aanwezigen hadden heel verschillende ideeën over hoe dat beheer er
uit zou moeten zien. Wil de gemeente echt de resultaten van jarenlang
ecologisch beleid loslaten en vervangen door beheer van niet altijd deskundige
bewoners?
Er kwam naar mijn idee niet veel terecht van de discussie
over de vraag welke taken de gemeente moet uitvoeren, en welke beter of net zo
goed door de burger kunnen worden uitgevoerd. Dat kwam door de grote omvang van
de geplande bezuiniging. De inzet was: de burger moet zoveel mogelijk doen,
anders kunnen we niet aan het bezuinigingsbedrag van drie miljoen komen. Discussie
over de hoogte van het bedrag en mogelijke alternatieven was niet
toegestaan. Waarom is het te bezuinigen
bedrag zo hoog? Heeft de gemeente zelf eigenlijk wel enig idee wat dat
betekent? Wil de gemeente echt de resultaten van jarenlang ecologisch beleid
loslaten en vervangen door beheer van niet altijd deskundige bewoners? Waarom
wel een topsporthal en tegelijk kinderspeelplaatsen opheffen? Waarom stellen we
bepaalde investeringen of uitgaven niet uit of af? (Zoals de vierbaans Parklaan,
de fietserstunnels, het referendum voor de koopzondag, gratis wifi in de stad).
‘mEdemaken’ was overigens ook niet gratis. Scherp gezegd: de
begeleidende professionals waren betaald
bezig om andere mensen in de toekomst gratis werk te laten verrichten. Werk dat
tot nu goed verricht wordt door o.a. de Permar. Willen we daar echt van af? En
willen we echt in deze tijd van soms schaamteloze rijkdom verdedigen dat het
groen en de openbare ruimte minder onderhouden moeten worden?
zondag 12 april 2015
Stadsdichter
Mijn allereerste column voor De Edese Post ging over het stadsdichterschap. Arjan Keene was in april 2012 net verkozen. Intussen zit zijn ‘ambtstermijn’ er al weer op. In de tussenliggende tijd heeft hij vele gedichten mogen creëren ter gelegenheid van allerlei Edese gebeurtenissen. In deze krant zijn dan ook regelmatig pennenvruchten van hem gepubliceerd. Ik was er bij toen onze stadsdichter 50 jaar werd en tevens zijn dichtbundel ‘Het zal de leeftijd zijn’ werd gepresenteerd in grand café Marnix.
Wekelijks staart zijn tronie mij aan als ik op donderdag uit mijn werk kom. Aan het begin van de straat staat dan de bibliobus. Op de zijkant levensgrote foto’s van mensen die aangeven ‘Ik lees’. Op de achterkant van de boekentrailer laat dichter Keene mij dan steevast weten ‘Ik schrijf’. Maar dat is eigenlijk te kort door de bocht. Schrijven dat doen wel meer mensen. Ook ik probeer wekelijks iets ‘op papier’ te krijgen dat dan op maandagochtend naar de redactie van deze krant wordt gemaild.
Nee… Arjan Keene die dicht en dat gaat nog wel even verder dan zo’n columnpje. Binnenkort zullen we weten wie de nieuwe stadsdichter van Ede zal zijn. De ‘oude’ en ik zullen elkaar nog wel ontmoeten en in het voorbijgaan groeten ergens in het Veldhuizense. Ik sluit nu dan ook maar eens af met een kort ‘gediggie’ maar besef dat het stadsdichterschap voor mij niet is weggelegd (columns is toch meer mijn ding).
Binnenkort gaat Arjan Keene als orakelend lustwoordenaar heen. We zijn dan ook hem als stadsdichter lichter. Maar Edenaren wees gerust! Hij wordt opgevolgd door een nieuwe kunstzinnige zinnenstichter.
vrijdag 10 april 2015
Verjaardag...
Toch was het ook een dag met gemengde gevoelens. Precies één jaar geleden, ook op 9 april, overleed mijn vader eigenlijk vrij plotseling op 72-jarige leeftijd. Zijn dood zal daarom voortaan verbonden blijven met de dag van mijn verjaring.
Het toegevoegde muzieknummer is afkomstig van één van mijn favoriete bands, namelijk Dream Theater. Het is geschreven door de toenmalige drummer Mike Portnoy en gaat over het verlies van zijn vader. Hoewel bedacht door een ander persoon en onder andere omstandigheden reflecteert deze song heel goed mijn eigen gevoelens...
Abonneren op:
Posts (Atom)