Mauro Versus Douglas

Ze is onlangs van het politiek toneel verdwenen. De ijzeren dame Rita Verdonk. Nu schommelde mijn sympathie voor haar beweging en bijbehorende denkbeelden doorgaans rond het nulpunt. Toch heb ik net heel denkbeelding een plusje achter haar naam gezet in mijn al even denkbeelding schriftje met politieke beschouwingen.

Pardon, ik bedoel eigenlijk te zeggen dat ik van één van de vele minnetjes achter haar naam een plus heb gemaakt. Vanwaar deze 'postume' pluim? In het midden van het vorige decennium hield ze namelijk voet bij stuk in de zaak rond de naturalisatie van Feyenoord voetballer Salomon Kalou.

Hoe het toenmalig Nederlands elftal ook smeekte om een technisch begaafde voetballer als hij, haar antwoord bleef 'nee'. Deze standvastigheid leverde toenmalig minister Verdonk buiten kritiek ook waardering op. Geen pardon voor uitgeprocedeerde asielzoekers, dus ook niet voor getalenteerde voetballers die een verrijking voor het Nederlands elftal zouden zijn.

Het is nu 2011 en Mauro Manuel moet terug naar geboorteland Angola. De beste jongen heeft natuurlijk vrijwel niets meer met het land van herkomst. Opgegroeid in een Nederlands pleeggezin is zijn denk - en gevoelsleven nauw verwant met die van miljoenen medelanders. De zachte 'g' die doorklinkt als hij spreekt geeft de tragiek aan van het politieke steekspel rond zijn persoon.

Nu lees ik (hier) dat verdediger Douglas van FC Twente binnenkort de Nederlandse nationaliteit krijgt. Hij zal zondermeer een meerwaarde zijn voor het elftal van bondscoach Bert van Marwijk en co. Vier Douglassen achterin op rij en er komt waarschijnlijk geen bal meer door. Wij worden met twee vingers in de neus Europees- en later wereldkampioen. Maar het staat zo haaks op de uitzetting van Mauro.

Want laten we eerlijk zijn. De reden dat Douglas hier in Nederland verkeert is om het vullen van zijn eigen portemonee. Als er straks een grote Europese club met de geldbuidel rammelt is hij ook zo uit Enschede vertrokken (en geef hem eens ongelijk). Hoe goed hij ook is of wellicht nog kan worden, laat hem toch gewoon Braziliaan blijven. Selecteer gewoon de beste voetballers die NL in hun paspoort hebben staan en vergeet toch dit soort constructies!

Douglas red het wel. Die kan na z'n voetbalcarriére een onbekommerd bestaan gaan leiden. Dat kan niet van Mauro na terugkeer in Angola worden gezegd. Als die net zo goed kon voetballen lag de zaak wellicht niet zo moeilijk. Mag hij waarschijnlijk van de meerderheid aan regeerders plus gedogers blijven. Je zult het nog beleven ook. Schiet hij de winnende er in... tijdens de finale Nederland-Duitsland.

Nu zal wellicht de zaak Kalou anders in elkaar steken dan die rond Douglas. Toch ben ik benieuwd of er nog kamervragen over deze kwestie gesteld gaan worden? In de gehele gang van zaken rond Mauro ben ik niet zo trots op ons Nederland eerlijk gezegd. Daar zal in huize Verdonk heel anders over worden gedacht. Toch heeft zij nu mijn virtueel plusje te pakken en dat had ik een poosje geleden niet van mijzelf durven denken.

Deze column is tevens (in bewerkte vorm) gepubliceerd in het Nederlands Dagblad van 02-11-2011.

Vaktaal

Voor taalpuristen (zoals ik) is het veelvuldig en vaak onnodig gebruik van buitenlandse woorden soms een bron van ergernis. Niet alleen in de spreektaal maar ook als er dingen moeten worden gelezen.

Neem alleen al de gemiddelde advertentie om personeel te werven. Bij de meest gebruikte termen is best wel een goed passend woord in het Nederlands te vinden toch? Ook in de proces-industrie (mijn vakgebied) is dit fenomeen veelvuldig te bespeuren. Wat te denken van bijvoorbeeld deze 'verengelste' profielschets?

'Onze company is naast een senior repack engineer ook op zoek naar een full-time field-operator. Iemand met een hands-on-mentaliteit, een teamplayer met een pro-active attitude. Uw rapporteert aan de shiftleader en pleegt overleg met de maintenance supervisor'.

Is de gevraagde man/vrouw gevonden dan zal die wellicht ook wel eens met het volgende te maken krijgen. 'Na de reset door de operator nam die het proces control system op manual en daardoor werd de by-pass geactiveerd en bleef de flow gehandhaafd'.

Ook hier begrijp je wel wat er wordt bedoeld, maar je zou het ook gewoon zo kunnen zeggen: 'Na het herstel door de bedieningspersoon nam deze de regelkring op handbediening en daardoor werd de omloop geactiveerd en bleef de doorstroming gehandhaafd'. Twee voorbeelden van pure taalverloedering of gewoon een kwestie van smaak en meegaan met de tijdsgeest?

Toen ik net als operator begon viel ik regelmatig onder de hoede van twee oudere collega's. Die hadden, zo wie zo, niet veel op met alles wat van buiten de grenzen van de provincie kwam. Infectie met veelal Engelse woorden en begrippen had binnen de bedrijfsvoering al lang plaats gevonden.

Aan het begin van een doorlopend produktieproces was een voorraadbunker die op peil moest worden gehouden. Het geval stond bekend als de 'feedbin'. Ze weigerden echter dit woord te gebruiken. Ik kan me er nu wel iets bij voorstellen. Enigszins recalcitrant spraken ze veel liever van het 'fieberding'.

Deze column is (in bewerkte vorm) tevens gepubliceerd in:
VAPRO-Het tijdschrift voor de operator en technisch vakman (Nummer 5-Jaargang 10-November 2011)

Een Unheimisch Gevoel...

Zaterdagochtend iets na negen uur. Een tijdstip dat ik wel vaker op weg ben om boodschappen te gaan halen. Dit met het oogmerk om niet in de grootste drukte verzeild te raken.

Het parkeerterrein is voller dan gebruikelijk op dit tijdstip. Op weg naar de supermarkt zie ik opmerkelijk veel personen die ik persoonlijk ken. Mensen waarvan ik me nu afvraag of ik ze wel eens eerder hier boodschappen heb zien doen?

Het is de laatste dag voor de grote verbouwing in het kader van bedrijfsovername en naamsverandering. Deze ochtend gaat alles voor de helft van de prijs de deur uit. Ik ga nu ook. Dit in een reeks van vele honderden keren sinds we hier in Ede wonen. Al peinzend over welke produkten ik eventueel extra zal meenemen komt de ingang al gauw in zicht.

Een al wat oudere man, gezien z'n uiterlijk en kleding van allochtone afkomst, komt net naar buiten. Hij kijkt me aan en maakt een bewegend gebaar met gestrekte hand vlak voor z'n keel langs. Waarschijnlijk het Nederlands niet goed machtig wil hij mij toch in ieder geval iets vertellen. Ik werp een blik in de winkel. Het is voor mij dan ook in één keer duidelijk wat hij bedoelt.

Ik twijfel even of ik een karretje zal nemen of terugkeren naar de auto. Ik kies toch voor het eerste en even later ben getuige van een merkwaardig schouwspel. De schappen zijn bijna leeg. Zo hier en daar staat nog een verdwaald iets. Een paar produkten die normaal ook niet vlot lopen wachten nog op definitieve verlossing. Zo is bij de zuivelafdeling alleen nog ouderwetse bloempap te verkrijgen.

Het personeel is al druk bezig met de ontmanteling. Afbreken en slopen staat er nu voor hen op het werkrooster. Ik duw de kar voort maar kan eigenlijk niets meer vinden dat ik zou willen kopen. Alleen bij de gekoelde vakken zijn nog wat kant en klare maaltijden aanwezig. Ik leg enkele in de kar en besluit maar te gaan afrekenen.

Intussen heeft een unheimisch gevoel vat op mij gekregen. Wat doe ik hier eigenlijk? Het voelt als kraai-achtigen die rond een stervende prooi omtrekkende bewegingen maken. Wachtend op het moment om toe te slaan. Ik weet wel dat het rationeel nergens op slaat. Ons gezin is tenslotte jarenlang vaste klant. Dit in tegenstelling tot veel kopers die hier anders nooit een voet over de drempel zetten.

Ik besef ook heel goed dat een puur zakelijk gebeuren hier plaats vindt. Een supermarktketen wil van alle voorraad af en biedt alles voor 50% van de prijs aan. Niets meer of minder. Toch bekruipt mij het gevoel dat ik hier nu niet hoor te zijn. Voel ik mij een soort van profiteur hoewel ik nu bij de kassa maar voor een heel gering bedrag hoef te pinnen.

Wellicht een vreemde gedachtenkronkel van mij, maar zo beleef ik het allemaal bij het verlaten van het pand. Om het boodschappenlijstje te complementeren ga ik vervolgens naar de nabij gelegen supermarkt. We eten in ieder geval binnenkort een keer warm voor half geld. Als de nare bijsmaak dan maar weg is...