Eten Op Het Werk

Woensdag 20 december rond het middaguur was het bedrijfsrestaurant van Tanatex Ede het decor van een zogenoemd ‘pop-up culinary event’. Chef(kok) Edward had deze speciale gelegenheid aangegrepen om acte de présence te geven. Voor een select gezelschap van interne celebraties, geëmployeerd op de afdelingen production en drumming, heeft deze culinaire maestro zich mogen storten op een voortreffelijke haute cuisine. Als special task had deze gastronomische sessie de thematiek van kerst meegekregen. De ‘Pierre Wind’ binnen Tanatex had daarom dan ook gekozen om gevogelte te presenteren gegarneerd door slechts enkele doch zeer bijpassende delicatessen. Als hoofdgerecht was de keuze, na een intensief en weloverwogen denkproces, gevallen op een (aan)gepaste hoeveelheid exclusief vlees van hoenderachtige oorsprong. De kip was dan ook zeer appetijtelijk op schalen geserveerd en dit op een gevarieerd bed van frisse wortel, gebakken roseval aardappel, platte peterselie en gepofte tomaat. Dit verder geflaneerd door het aanbod van gegaarde haricots gewikkeld in een dun reepje gebakken kalkoenspek. Om de smaaksensatie op een nog hoger niveau te tillen had de keukenmeester twee soorten additieven tot leven geroepen. Men had de keuze uit een overheerlijke jus gebaseerd op het onttrokken vocht van het vlees tijdens het bereidingsproces en een voortreffelijke saus, met als essentieel ingrediënt champion gemarineerd in Boursin. Om het gerecht op passende wijze af te blussen was er l'eau pure aanwezig die vanuit een gestileerde beugelfles geschonken kon worden. Na de maaltijd waren de aanwezigen dan ook dermate onder de indruk van het genotene dat de superlatieven niet achterwege konden blijven. Uw culinaire recensent binnen Tanatex ziet dan ook geen belemmeringen om het geheel, we spreken dan van zowel de maaltijd als ook de bijbehorende setting in kerstsfeer, een zeer hoog waardeoordeel toe te kennen. Daarnaast nog de ongekende kwaliteit/prijsverhouding in ogenschouw nemende kan de eindconclusie dan ook niet anders luiden dan dat de vatbaarheidsgraad voor herhaling uitermate hoog is!

World Art Center

Ede moet op de kaart! Exit het stoffige en sullige imago van ons uit de kluiten Veluws gegroeid dorp met heuse stadsallures. Weg met de jansaliegeest. We gaan iets nieuws en heel ambitieus doen. Ede gaat niets minder dan het ‘World Art Center’ onderdak bieden! De herbestemming van de kazernegebouwen gaat jaarlijks heel veel kunstliefhebbers naar Ede halen. We gaan toonaangevend worden in de wereld van de kunst en cultuur. We gaan…

Bovenstaande zou mogelijk weer kunnen geven wat het college van Ede bij monde van wethouder Johan Weijland voorstaat bij realisatie van dit plan. Maar na het volgen van de raadsvergadering van donderdag 2 november is het volgende mij wel duidelijk geworden:

1.     Op dit moment ontbreekt een gedegen financiële onderbouwing. Er is heel veel gemeenschapsgeld voor nodig, zowel eenmalig bij opstart als structureel voor verdere exploitatie. Er word nu al rekening gehouden met een jaarlijks begrotingstekort.

2.     De persoon die men op het oog heeft voor het ontwikkelen en exploiteren van het kunstmuseum is rondom controversieel.

3.     Net is het project mEdemaken achter de rug waarin burgers mee mochten denken over gemeentelijke bezuinigen die ook de lokale kunst- en cultuursector heeft getroffen. Veel geld nu steken in het WAC lijkt dan ook niet gepast.

4.     Vraag is of dit alles wel breed door de Edese bevolking wordt gedragen? Onderzoek hiernaar zou zeer wenselijk zijn.

5.     De tijd waarin alles besluitvormend moet worden is gering en laat weinig mogelijkheid over voor gedegen onderzoek naar diverse aspecten van het plan.

Wat mij betreft gaat dit plan van de baan. Laat Ede maar Ede blijven. Het beschikbare geld slechts gebruiken om de huidige voorzieningen te onderhouden en te verbeteren. Op kunst- en cultuurgebied zijn ook genoeg lokale initiatieven die ondersteuning verdienen. Wellicht kan het dienen als inzet bij de gemeenteraadsverkiezing in maart 2018. Kunnen we als Edese burgers heel goed aangeven of we dit WAC willen of niet... 

Hoogvliegers

Het gebeurt niet vaak dat de gehele Edese politiek ergens unaniem voor of tegen is. Maar we hebben nu wel zo’n zaak! Alle partijen (inclusief de afsplitsingen) zijn het oneens met het vliegverkeer over Edes grondgebied dat Lelystad Airport teweeg gaat brengen. De verontwaardiging is dan ook groot dat de regering plannen hiervoor ontwikkeld heeft en gemakshalve even vergat het politiek bestuur van gemeente Ede hierbij te betrekken. Wethouder Leon Meijer moet dan ook praten als brugman in het Haagse en geniet daardoor al enige landelijke bekendheid...

Maar het is terecht, al die vliegtuigen boven de prachtige Edese natuur is iets wat we met z’n allen natuurlijk niet willen! Afgelopen zomer waren we als gezin in Norg op vakantie en dat bleek onder de vliegroute van Groningen Airport te liggen (vroeger heette dat trouwens gewoon vliegveld Eelde). Mij viel op hoe vaak en hoe groot die vliegtuigen eigenlijk waren die overvlogen. Toch iets van een domper op de vakantiebeleving maar dat is voor een paar dagen nog wel te doen. Het wordt echt anders als je daar permanent woont lijkt mij…

Laten we eerlijk zijn, dat vliegverkeer toeneemt heeft te maken met de vaak belachelijk lage prijzen. Bestemmingen waar vroeger een dagenlange autorit voor nodig was, of waar gewoon vanaf moest worden gezien, daar vliegen we nu in een paar uurtjes naar toe. Voor het geld hoef je het echt niet meer te laten. Dat al die (vakantie) vluchten dan ook plaatsvinden boven duizenden dorpjes zoals Norg of over natuurgebieden zoals die van Ede vergeten we gemakshalve maar even. We willen wel goedkope vluchten maar liever niet boven ons eigen hoofd…

Vliegverkeer kan gemakkelijk worden beperkt door belastingheffing. Dat je het dan dus wel voor het geld gaat laten. Toch vrees ik dat dit voor velen weer een vlucht te ver is. Wellicht is het een goed idee om het stemgedrag bij de komende Edese raadsverkiezing hierdoor (mede) te laten bepalen? Ik ga eens kijken welke partijen vliegverkeer boven Ede willen voorkomen in het bijzonder en het verder ook willen beperken in het algemeen! Ik heb het sterke vermoeden dat het deze keer geen unanieme score zal opleveren en niet alle partijen uit hoogvliegers zullen bestaan…

Duurloop

Vandaag 9 september 2017 had ik al een poosje in mijn agenda staan. De Heiderun, een duurloop door de mooie natuur rond Ede, stond op het programma. De 12 km wilde ik gaan doen maar gezien het slechte weer van de laatste dagen toch maar gewacht met inschrijven. Maar vanochtend was het droog en inschrijven en betalen kon ook altijd nog ter plekke. Dus op naar de start waarvan ik dacht dat deze bij kasteel Hoekelum zou zijn.  Maar ik had mij blijkbaar vergist want er was nergens ook maar enige activiteit van een loopevenement te bespeuren. Dus onverrichte zake naar huis.

Dan maar zelf nu een fikse duurloop gaan ondernemen. Op een gegeven moment kwam de gedachte om een persoonlijk record te vestigen wat de te lopen afstand betreft. Met die intentie ben ik dus ook van start gegaan. Als ik nu eens via Lunteren helemaal naar Barneveld zou lopen en weer terug? Daar ben ik dus aan begonnen. Iets langzamer starten dan normaal en maar kijken hoe dat allemaal gaat uitpakken. Intussen kwam de regen al weer met bakken naar beneden.

In Lunteren wachtte een onaangename verassing. Ik voelde iets onder mijn rechterschoen. Ik moest wel stoppen en zag een inbusboutje zitten die helemaal door de zool stak. Met veel moeite heb ik deze kunnen verwijderen en voor mijn gevoel dan ook heel veel tijd verloren. Maar al snel zat ik weer in een mooi loopritme en Barneveld kwam dan ook gevoelsmatig gauw in zicht. Bij het bord dat de bebouwde kom markeert aan de terugreis begonnen. Tot Lunteren ging het ook heel aardig ondanks de hevige regenval.

Eenmaal door het winkelcentrum (zo rond de 15 km) sloeg de vermoeidheid wel iets toe. Het laatste gedeelte ging dan voor mijn gevoel ook steeds slechter en met hangen en wurgen kwam uiteindelijk Ede in zicht. Maar het is gelukt om vol te houden. Bij het voorgenomen eindpunt kon er 19 km worden geklokt en dat in een tijd van zo'n 1 uur en 3 kwartier. Ik ben dus in staat dit te doen en wie weet is het een goede basis om nog eens in de toekomst een halve marathon te voltooien…

Cees

‘Dat is een knaap’ en ‘dubbel vel voor de kop’. Twee uitdukkingen die ik van huisuit ken. Die eerste door mijn moeder die zo wel eens sprak over een persoon die veel in zijn/haar mars heeft. De tweede door mijn vader die zo mensen typeerde met een olifantshuid. Onlangs was z’n laatste werkdag aangebroken. Ik heb hem nog nooit persoonlijk gesproken. Onze enige fysieke interactie tot nu toe was tijdens de dodenherdenking bij het Mausoleum. Hij liep voorbij tijdens het defilé. Ik stond op het gras naast het pad geboeid toe te kijken. “Ben jij dat Jolmer?” vroeg hij in het voorbijgaan. Ik kon niet anders dan een volledige bekentenis afleggen...

 

Mensen die stoppen met betaald werken krijgen vaak de vraag wat ze als eerste gaan doen nu hun pensioen is aangebroken. Onze man hoefde er niet lang over na te denken. Direct stoppen met facebook en twitter had hij al laten weten. Op dat laatste medium kwamen onze wegen samen. Ik was één van de weinige personen die door hem werden gevolgd. Hij reageerde eigenlijk nooit op mijn columns. Maar dat hij ze wel degelijk kon waarderen werd wel duidelijk toen ik melding maakte dat ik ging stoppen als columnist van de Edese Post. Hij twitterde dan ook als eerste dat hij dit betreurde…

 

De afgelopen jaren heeft hij in zijn functie veel moeten incasseren. Misschien wel meer dan een mens kan hebben. Tijdens de rumoerige periode in de wijk Veldhuizen en met de aangekondigde komst van asielzoekers naar Ede lag hij bijzonder zwaar onder vuur. Buitenproportioneel waren de bewoordingen aan zijn adres. Zelfs doodsbedreiging viel hem ten deel. Van dichtbij maar ook veraf bleek de sociale media voor een bepaald slag volk als een rioolputje te fungeren. Vaak anoniem en verstoken van enige nuance. Van die lui die vrije meningsuiting dan ook steevast verwarren met ordinair schelden en beledigen…

 

Als burgemeester heeft hij wat mij betreft goed gefunctioneerd. Ik heb vooral genoten van z’n humor tijdens de raadsvergaderingen waar hij voorzitter was. Wat mij betreft was hij als burgervader dan ook een ‘knaap met dubbel vel voor de kop’. In hoeverre al die aantijgingen hem echt hebben geraakt weet ik niet. Ik heb begrepen dat hij tijdens zijn pensioen ook wil gaan schrijven. Wellicht gaan zijn memoires ons te zijner tijd meer vertellen? Dat hij nu stopt met sociale media na al die karrevrachten vol bagger begrijp ik dan ook wel. Alleen jammer dat hij nu wel verstoken blijft van mijn schrijfseltjes…

(Foto Edese Post)
 

 

Bedenkelijk

De man met de moeilijkste naam binnen de Edese gemeenteraad, Raşit Görgülü, is uit de PvdA gestapt. De huidige fractievoorzitter liet weten dat een eroderende binding met de landelijke koers en het lokale proces rond de opvolging van wethouder Eleveld, hier de voornaamste oorzaken van zijn. Met als klap op de vuurpijl ontevredenheid over de conceptlijst van kandidaten (eigen positie?) voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. Nu weet ik niet wat er intern allemaal is gebeurd maar ik vermoed dat dhr. Görgülü zelf wel oren naar deze wethouderspost had...

Maar twee opmerkelijke zaken van een tijdje daarvoor lagen nog een beetje na te sudderen. Tijdens een hoofdelijke stemming over het hijsen van de regenboogvlag op het gemeentehuis stemde hij tegen. Voor hem dus geen extra (symbolische) aandacht voor het lot/emancipatie van lesbische vrouwen, homoseksuelen, bi-seksuelen en transgenders (LHBT). Ik mag toch aannemen dat binnen de Edese PvdA dit stemgedrag hem niet in dank is afgenomen. Dat dit zelfs als bedenkelijk is ervaren…

Verder slingerde dhr. Görgülü na de mislukte coup in zijn vaderland Turkije en de enorme  hetze tegen de aanhangers van de Gülen-beweging, enkele tweets de wereld in. Hierin klonk een steunbetuiging voor het huidige regime door. Dit leverde hem een flinke portie kritiek op en de tweets bleken later dan ook verwijderd te zijn. Ik mag toch aannemen dat binnen de Edese PvdA zijn openlijke steunbetuiging richting Erdogan hem niet in dank is afgenomen. Dat dit zelfs als bedenkelijk is ervaren…

Ik kan mij zo voorstellen dat zoiets dhr. Görgülü parten heeft gespeeld en voor het bestuur van de Edese PvdA reden om maatregelen te nemen. Nu heeft dhr. Görgülü aangekondigd nog niet te weten of hij zijn zetel teruggeeft of op eigen titel blijft zitten ondanks interne gemaakte afspraken hierover (een eerdere breuk met mevr. El Kaddouri als aanleiding). Ik mag toch aannemen dat binnen de Edese PvdA deze houding hem niet in dank zal worden afgenomen. Dat dit ook als bedenkelijk wordt ervaren…

Ik DENK wel te weten waar we dhr. Görgülü volgend jaar terugzien in de Edese politiek maar het blijft een opportunistisch gebeuren en zekerheid heb je nooit...

René Is Oké

BAM… dan val je met je snufferd  in een wel fikse klont boter. Je wordt de nieuwe burgemeester van de gelukkigste (middelgrote) stad van Nederland. Vanuit het pittoreske Goes naar de groeibriljant van de voedselvallei. Van folklore naar cultuur? Alsof je als coach van Blauw/Geel (of DTS) zomaar hoofdtrainer van SC Heerenveen wordt. Burgervader van Ede dus, waar grote ambities en een enorme expansiedrift wederijveren om een suf dorp op de Veluwe door te laten groeien naar een bruisende provinciale metropool… 

De grote winnaar is dus René Verhulst geworden. Hij lijkt trouwens wel wat op de schrijver A.F.Th. van der Heijden. Tot nu toe trouwens alleen maar positieve geluiden over zijn komst gehoord. Of het moet oud-wethouder Marije Eleveld zijn die een 50+ man te saai en voorspelbaar vindt en verder ondergetekende die twitterde: “De keuze van de nieuwe burgemeester van #Ede smaakt toch iets bitter... die beste #RenéVerhulst doet namelijk helemaal niet aan twitter.” Maar goed, zemelaars heb je altijd en overal, ook in Ede blijkbaar… 

Ik ben eens op zoek gegaan naar de mens achter René Verhulst. Nu blijkt die man naast bestuurlijke capaciteiten een keur van interessante liefhebberijen te hebben. Hij is een fervent schrijver van romans, jeugdboeken, verhalen, columns, cabaretteksten en (strip)scenario’s. Het alwetende ‘veesboek’ leert mij dat hij niet vies is van een potje hardlopen en classic rock en hardrock als favoriet muziekgenre heeft aangeklikt. Kijk… een man naar mijn hart. Ik denk dat wij het samen wel een poosje uit zouden kunnen houden… 

Hij blijkt verder ook wel eens een preekstoel te beklimmen. Zo ver heb ik het nog niet geschopt hoewel mijn schrijfseltjes wel eens prekerig over kunnen komen. Hoe het ook zit, René Verhulst is wat mij betreft ook de gedroomde kandidaat. Hij is trouwens ook unaniem door alle politieke partijen in Ede aanvaard en niets lijkt hem meer in de weg te staan om het burgemeesterschap van Ede tot een groot succes te maken. Dat is tegelijk ook het grote manco, vanaf nu kan het dan ook alleen maar tegenvallen… 

Ik feliciteer hem in ieder geval hierbij dan ook met zijn nieuwe baan. Alleen nog dat twitteren en mijn collega Laurens zou in zo’n geval zeggen: Perfectie bereikt!

Geen Gelukzoekers

Het zal u vast niet ontgaan zijn. Uit recent onderzoek is gebleken dat de meest gelukkige mensen van Nederland in Ede wonen. Kijk, met dit soort resultaten kan gemeente Ede de boer op. Voortaan geen cent meer naar citymarketing of hoe deze promotionele geldslurpende activiteiten ook maar mogen heten. Zwaai voortaan maar met het rapport, of knip anders het artikel uit een landelijke krant. Deuren gaan dan open die voor andere plaatsen gesloten blijven. De komst van het World Food Center raakt vast wel in een enorme stroomversnelling hierdoor.

Onze ‘Happy Valley’ zal als een gigantische magneet fungeren die een bedrijvigheid van jewelste genereert. De lokale profeten die de blijde boodschap van expansie verkondigen kunnen zich nu een slag in de rondte evangeliseren. Want Ede moet al sinds jaar en dag veel groter! Kijk... en daar maak ik mij nu grote zorgen om. Want al dat geluk dat hier in de straten en tussen al het groen ligt te sudderen laat wel een geurspoor achter dat op grote afstand is te detecteren. Dit gaat natuurlijk een tsunami van gelukszoekers naar onze gelukkige middelgrote stad opleveren.

Daarom pleit ik dan ook voor een directe stop op het toelaten van vreemde mensen in gemeente Ede. Even voor de duidelijkheid… voordat u denkt dat ik nu opeens als spreekbuis van het lokale Burgerbelangen fungeer. Voor die partij is er alleen geen plaats binnen Ede voor vluchtelingen met een bepaalde etnische/religieuze achtergrond. Van Druiten en Co.  willen slechts een bepaalde groep buitensluiten. Ik ga liever voor het echte werk en kies dan ook voor een 100% discriminatie. Niemand er meer bij want ons geluk is ten slotte het resultaat van jarenlange inspanning.

Net zoals ik soms tegen lange mensen zeg dat lengte ten koste gaat van intelligentie (ik ben zo’n 1,70 meter lang), zo gaat natuurlijk de grootte van een stad ook recht evenredig ten koste van het geluksgevoel. Ik hoop dan ook dat gemeente Ede haar expansiedrift per direct afzweert en de groenvoorziening (een heel belangrijke geluksfactor heb ik begrepen) op peil houdt of zelfs uitbreidt. Dus gemeente Ede koop gewoon dat stuk bos in Otterlo voordat een commerciële partij het kapt en er gedroomde woningen op komen voor zoekers van geluk.

Dus ook geen huizen op landgoed Kernhem bouwen waar dan weer enkele van die 'importlingen' ons geweldige welzijn komen opzuigen. Zorg ervoor dat ons geluk op peil blijft. Laten we gewoon koesteren wat we hebben. Meer en groter betekent niet automatisch beter. Dus niemand er meer bij in Ede. Nou ja, niemand? Wellicht in de toekomst toch nog enkele vluchtelingen. Ik neem aan dat de grootste groep geluksvogels, dat zijn volgens het onderzoek de oudere hoogopgeleide getrouwde christelijke Edenaren waarvan de kinderen de deur uit zijn, toch wel iets van hun geluk daarvoor willen inleveren?

Zou mooi zijn als dat allemaal in ons mooie en gelukkige Ede mag plaatsvinden toch? Maar tot die tijd echt niemand er meer bij. In ieder geval niemand die ons geluk wil afnemen...

Wekeromse Hardloop Driedaagse...

Begin januari 2017 ben ik begonnen met hardlopen. Wekelijks probeer ik 2 a 3 keer te lopen en heb dit intussen opgevoerd van 25 naar 45 minuten per keer. Op 18 mei heb ik dan ook voor het eerst mij gewaagd aan een duurloop met tijdsregistratie. Ik had de 1e dag van de Hardloop 3-daagse van Wekerom hiervoor uitgekozen.


Redelijk tevreden over de eindtijd (25.04) van mijn eerste 5 km met tijdwaarneming dus. Extra zwaar door gedeelte van het parcours op onverharde weg met rul zand en tegenwind. Verder een paar keer grote onduidelijkheid (door afwezigheid van een regelaar of bordjes) over de te volgen richting! Ook bij terugkomst in Wekerom moeten inhouden om verkeer op de hoofdstraat voor te laten omdat er nog niemand stond. De organisatie kon echt beter. Maar voor mijn debuut een aardige ervaring rijker. Nu eens kijken wat er in de (nabije) toekomst nog meer mogelijk is...

Keurmeester

Slager van Ede zit al heel lang in het centrum van de hoofdstad van de gemeente en heeft ook diverse filialen in de buitendorpen. Vijf van z’n kinderen zijn werkzaam binnen het familiebedrijf. Nu is het zo dat waar gehakt wordt spaanders vallen en dat kan wel eens een ontevreden gezicht opleveren. De klacht gaat dan over bederf, een ongunstige vlees/vet verhouding of dat het ‘mag het ietsjes meer zijn’ alleen sloeg op de rekening en niet op de geleverde hoeveelheid.

Van Ede senior (de oude) noemt dit soort akkefietjes altijd ‘zure zult’ en werkt klagers doorgaans (bot) z’n zaak uit. Gevolg… een boze klant, maar daar ligt hij geen seconde wakker van. Klanten zat. Maar dit is natuurlijk niet meer van deze tijd en dat begrepen de kinderen maar al te goed. Vandaar dat ze voorzichtig richting hun vader hebben aangegeven om wellicht een onafhankelijk iemand voor klachtafhandeling in te schakelen. Deze gedachte ging senior door merg en been want zo iemand kost natuurlijk geld en gaat klagers in het gelijk stellen.

Toen kwam de suggestie om het dan maar iemand anders binnen het bedrijf te laten doen. Wat nu als Ad de klachten voortaan gaat behandelen? Deze ervaren slagersknecht is ook al weer vele jaren aan de zaak verbonden en is nog door senior aangenomen. Het voorstel kwam uiteindelijk in stemming en vier kinderen stemden er mee in. Alleen zoon Dé (66 jaar intussen) voelde wel aan dat deze manier niet helemaal koosjer is en was dan ook mordicus tegen. De broers en zussen die niet werkzaam zijn binnen het familiebedrijf, lieten hun vader ook nog eens duidelijk weten dat dit toch wel een heel merkwaardige manier van doen is!

Maar hij was niet te vermurwen. "Er is gestemd jongens en de meerderheid heeft beslist. Daar mee uit en nu verder niet zeuren!” Een merkwaardig verhaal? In de gemeente waar bovengenoemde genoemde slager woont is onlangs politiek besloten om bepaalde klachten over die gemeente door eigen ambtenaren te laten afhandelen in plaats van een onafhankelijke instelling. De oude van Ede zou met genoegen zo’n constructie goedkeuren. Net zoals zijn eigen vlees trouwens…

Open Sollicitatie...

Op 1 januari 2018 ben ik in mijn huidige functie alweer 10 jaar verbonden aan dezelfde werkgever. Met veel plezier en ik voel geen echte behoefte eens om mij heen te kijken voor iets anders. Tenzij er zich iets heel aardigs voordoet in Ede zelf natuurlijk zodat het fietsend of zelfs lopend te doen is en het een dagdienstfunctie betreft. Nou, dat laatste is nu inderdaad het geval.

De burgemeester van Ede gaat met pensioen en zo’n functie is er natuurlijk eentje van ‘once in a lifetime’. Vanwege het salaris is het op zich wel een aardige baan. Per jaar mag er zo’n 118.000 euro worden opgestreken. Nu is dat mij niet helemaal duidelijk of dit inclusief of exclusief vakantiegeld, 13e maand en winstuitkering is als de gemeentelijke boekhouding met een miljoenoverschot kan worden afgesloten. Ik neem aan dat laatste want anders heb ik toch nog wat extra bedenktijd nodig.

Nu zijn er van die zure Edese raadsleden die mij bij voorbaat al hebben uitgesloten. Want hun voorkeur gaat eigenlijk uit naar een vrouw. Zucht, zucht en nog eens zucht… die politieke correctheid ook altijd. Als je dat wilt doorvoeren wees dan ook consequent. Vraag dan om een gehandicapte, lesbische vrouw van allochtone afkomst afkomstig uit een achtergebleven regio in Nederland die dan ook eens geen lid is van CDA,VVD of PvdA. Laten we hier nu maar eens mee stoppen en gewoon met de beste kandidaat in zee gaan.

Nu heb ik ook begrepen uit het opgestelde profiel dat de nieuwe burgemeester een absolute kei moet zijn in het verbinden! Nu moet ik eerlijk vermelden dat ik niet in het bezit ben van een EHBO-diploma. Dat ik bereid ben deze te halen mag duidelijk zijn want het zou toch jammer zijn dat het hierom niet doorgaat. Verder zijn er hier en daar nog wel wat puntjes uit het profiel waaraan ik ook niet helemaal aan voldoe. Maar zoals mijn collega (maar dus niet zo lang meer) Jan altijd zegt in zo’n geval: “Kleinigheidjes hou je altijd”.

Belangrijkste is dat ik Edenaar ben en aardig op de hoogte van wat hier allemaal speelt. Bij de onlangs gelanceerde nieuwsquiz van de Ede Stad had ik zelfs 7 van de 8 vragen goed! En die ene fout was eigenlijk het gevolg van haast. Dus graag verneem ik dan ook wanneer ik op het gemeentehuis wordt verwacht voor de eerste formele sollicitatie. Ik zal dan nog wat oude cursiefjes uit de Edese Post meenemen om mijn sterke affiniteit met Ede te kunnen aantonen.

Brothers In Arms

Ik heb een poosje naar dit beeld gestaard. Die Kees van der Staaij gaat ook maar met iedereen op de foto was dan ook mijn eindconclusie. Ik dacht dat ze bij de SGP wel enige terughoudendheid hanteren, maar nee hoor. De oude van der Vlies had zich nog wel 10x bedacht om samen met zo’n langharige en ongeschoren 'heiden' te poseren. Die zich privé wel eens vermaakt door hevig z'n hoofd te bewegen op soms duistere heavy metalklanken. Van der Staaij is tegenwoordig ook vaker op televisie dan dat hij naar de kerk gaat lijkt het wel. 'The Times They Are a-Changin' gaat blijkbaar ook op voor de staatsrechtelijke broeders.

In ieder geval heeft het een gedenkwaardig kiekje opgeleverd. DE grote nationale christelijke rechts conservatief gebroederlijk naast DE grote lokale seculiere rechts progressief. Van de één weet ik het niet maar van de andere zeer zeker wel. Je kunt met hem best een poosje doorbrengen om over politiek te bomen waarbij stevig aan de takken van de humor en zelfspot wordt gehangen. Ik spreek uit eigen ervaring en heb menigmaal met Ruben discussie gevoerd over z’n denkbeelden die deinen op de woelige baren van vreemdelingenangst en anti-islamsentimenten.

We staan daarbij doorgaans regelrecht tegenover elkaar in onze opvatingen. Dat kan en mag gelukkig en van hem kan ik het verdragen. Wat ik van der Staaij en de SGP echter kwalijk neem is dat zij de vrijheid van geloof, waaronder ze zelf ook mogen opereren, dan weer niet voor anderen willen laten opgaan. Daar zit een groot gehalte inconsequent denken in. Zelf vind ik de komst en aanwezigheid van moslims en moskeeën ook geen verrijking van onze cultuur en zie ook gevaar op de loer liggen. Maar binnen onze rechtstaat hebben we met elkaar bepaalde vrijheden te respecteren. Die gelden dan ook voor iedereen. Punt!

Hetzelfde principe geldt ook voor vrije meningsuiting. Dit is niet alleen je eigen denkbeelden mogen uitdragen, maar ook die er juist haaks op staan, tolereren. Dit allemaal binnen de kaders van ons rechtssysteem. Segers van de CU sloeg, enkele dagen voor deze foto, van der Staaij hiermee nog om de oren tijdens het ND lijsttrekkersdebat in Ede. Die Gert-Jan heeft het door. Nu Kees nog en hopelijk Ruben als fanatiek volgeling van de Fortuynistische geloofsstroming ook nog eens. Spreken we trouwens binnenkort eens iets af Ruben? Lekker discussiëren met muziek van Stryper of zo op de achtergrond en wie weet... gaan we daarbij ook nog samen op de foto?
 

Politieke Verliefdheid...

Sinds mijn 18^e kom ik elke keer braaf opdraven. Lokale, provinciale, nationale of Europese verkiezingen of een referendum… ik toon mijn machtiging. Slechts één keer heb ik verstek moeten laten gaan. Vanwege ziekte is toen de totstandkoming van het Europees parlement zonder mij verlopen. Maar verder ben ik altijd van de partij. Zelfs nog een keer speciaal teruggegaan naar een vorige woonplaats. Door recente verhuizing was ik nog niet stemgerechtigd. Dan maar op pad voor een nieuwe gemeenteraad in een voor mij verleden tijd.
 

U leest het al… ik ben een echte liefhebber. Ook het fenomeen zweven is mij geheel onbekend. Slechts één keer heb ik op een andere partij gestemd. Dat was noodgedwongen  want mijn vaste waarde was door een fusie opgegaan in een nieuwe partij. Daarna weer snel als trouwe 'achterbanner' door het leven. U mag mij dan ook wel beschouwen als een betonnen- dan wel loden kiezer. Eigenlijk niet van z’n stemgedrag af te brengen. Zeg maar een hunnebed in het politieke landschap. 

Maar dat laatste is wel iets aan het veranderen heb ik gemerkt. En laat ik maar direct man en paard noemen. De hoofdschuldige is GroenLinks. Al enkele jaren wordt mijn sympathie gevoed en onderhouden door de club die lokaal erg actief is. En het is alleen maar gegroeid sinds manneke Klaver nationaal aan de lijst ging trekken. Dat hij in jeugdig enthousiasme iets over het premierschap heeft geroepen… het zij hem vergeven. Hij maakte het al snel goed door z’n droomcoalitie te etaleren. Geen vaagheid vooraf maar een duidelijke koers.

Stemwijzers doen mij intussen ook vaak dichter bij de 'Klaverbladeren' uitkomen dan de partij die ik zo hondstrouw ben. Dus ik twijfel en ik wijfel. Zal ik dan straks toch op 15 maart… of heb ik wellicht argumenten om GroenLinks toch niet het fel begeerde rode potloodstreepje te schenken? Bijvoorbeeld omdat de lokale fractie alle sociale en ecologische bezwaren aan kant veegde en voor 52 koopzondagen  per jaar stemde? Of omdat het landelijke congres eigenlijk het bijzonder onderwijs wil afschaffen? 

Ik laaf mij nog maar eens een keer aan de euforie die Jesse Klaver intussen teweeg heeft gebracht. Sluit mijn ogen en droom even weg van de huidige politieke realiteit. Opeens prevel ik ook een paar keer achter elkaar ‘premier Klaver’. Het  zou toch zondermeer fantastisch zijn. Los van het feit of dit nu wel of niet zonder mijn kostbare stem zal zijn. De tijd gaat het leren. De stemming zit er nu bij de GroenLinksen in ieder geval goed in. Ondertussen twijfel ik nog even een stukje verder maar vermoed toch dat trouw uiteindelijk de doorslag zal geven. Ook geen slechte eigenschap lijkt mij... 

 

Ik Zet Het Op Een Lopen...

In oktober 2016 besloot ik na een tussenpoos van meer dan tien jaar het hardlopen nieuw leven in te blazen. Het ging voorspoedig. De eerste keer liep ik moeiteloos 30 minuten en dat in een heel redelijk tempo. Ik had de volgende dag ook geen noemenswaardige spierpijn. De tweede keer klokte ik 35 minuten en twee dagen later al 40. Via drie kwartier ging daarna ook 50 minuten zonder problemen. Het oude gevoel was terug. Conditioneel zat het helemaal goed.

Maar de afstraffing volgde gauw. Letterlijk te hard van stapel lopen en dat in combinatie met het gebruik van oude loopschoenen (met onvoldoende demping). Een fikse blessure aan mijn rechtervoet was het gevolg. Ik heb dan ook de tijd genomen om te herstellen hiervan en om nieuw schoeisel aan te schaffen. Een mooi markeerpunt was dan ook jaarswisseling en mijn eerste duurloopje is intussen een feit... heel rustig en dat 20 minuten. Waar het gaat eindigen? We zullen het zien...

JANUARI 2017:
Op 6 januari dus voor het eerst gelopen. De weegschaal gaf 78,0 kg aan. Wel heel rustig en dat 20 minuten. De volgende 5 keren gestopt bij 25 minuten. Daarna nog 3 keer een half uur gelopen. Dus de totaal score is dan 9 duurloopjes met een totaal van 235 minuten. Aan het einde van januari gaf de weegschaal 73,4 kg aan als gevolg van lijnen en het regelmatig hardlopen.

FEBRUARI 2017:
Deze maand heel bewust niet langer dan 30 minuten per duurloop gedaan en dat 10 keer. Totaal dus 300 minuten gelopen en dat vooral 's avonds zo rond 21.00 en bij vrij lage temperaturen. Aan het einde van de maand kon er 70,7 kg worden afgelezen. De inspanning heeft dus al aardig z'n vruchten afgeworpen.

MAART 2017:
Een stapje extra en dus deze maand duurloopjes van 35 minuten gestart. Totaal zijn het er 11 geworden en dat resulteert in 385 minuten effectief hardlopen. Regelmatig begon mijn gewicht bij weging zelfs met een 6. Is heel lang geleden ook wel eens het geval geweest. Na de laatste keer mocht er zelfs 69,0 kg worden genoteerd.

APRIL 2017
De teller staat deze maand op 11 keer een duurloop van 40 minuten. Tot nu toe eigenlijk alleen langs de N224 gelopen en dan via industriegebied de Kievitsmeent weer terug. Ik weet niet precies hoe hard ik ga maar schat zo in dat het rond de 11,5 km/uur gaat. Straks nog een schepje er bovenop en wie weet kan ik later dit jaar nog ergens een 10 km zo rond de 50 minuten gaan lopen.

Schijt Aan Geen Tijd

Jan van Ede en Eef Harskamp zijn binnenkort 60 jaar getrouwd. Ze zijn nu in de tachtig en dat is niet iedereen van hun generatie gegeven. Ze kunnen er over meepraten. Er is intussen al iets door de familie geregeld en alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zullen die dag aanwezig zijn. Jan en Eef zijn dankbaar en zien uit naar de dag van hun diamanten jubileum. Toch is er onlangs wel iets van een domper ontstaan. Gemeente Ede heeft uitgesproken dat de burgemeester of de vervangend wethouder niet meer langs gaat komen bij een 60-jarig huwelijk. Dit vanwege de tijd die het groeiend aantal bezoekjes in beslag neemt. Ik ging bij deze familie langs in hun seniorenflatje en nadat de koffie is ingeschonken steekt meneer van Ede teleurgesteld van wal:

"Heel jammer dat ze niet meer willen komen en je hoort er ook niemand over. Alleen die paardestaart. Zo noem ik hem altijd maar, ik ben niet meer zo goed in het onthouden van namen. Maar je weet wel, die man van burgerlijke belangen. Die partij tegen asielzoekers maar wel weer voor monumenten. Nou ja, 60 jaar getrouwd zijn is eigenlijk ook heel groot monument. In plaats van niet meer te komen zouden ze ons per trouwjaar een fiks bedrag subsidie moeten geven. Te weinig tijd. Wat is nu even een uurtje bij ons op bezoek komen? Ik heb zelfs uitgerekend dat ik binnenkort 525600 uren het met Eef heb uitgehouden. Is dat trouwens niet wat voor jou om te gaan doen? Als een soort van extra wethouder van jubileums. Kun je naast het brengen van een bosje bloemen ook direct een stukje schrijven voor die... hoe heet die die krant ook al weer... de Edese Stadspost of zoiets? Wat is het volgende? Niet meer komen bij 100-jarigen omdat het er steeds meer zijn?"

Meneer van Ede pruttelt vervolgens door over allerlei zaken waar de burgemeester en al die wethouders blijkbaar wel allemaal tijd voor hebben en wat is zijn ogen best wel wat minder kan. Intussen komt mevrouw van Ede een nog een bakje koffie inschenken en neemt daarbij het gesprek over.

"Luister maar niet te veel naar hem. Als ik al het gezwets van Jan van de afgelopen 60 jaar had opgeschreven dan was daarbij vergeleken de bijbel maar een brochure. Schrijf dit maar eens op. Mijn moeder zei vroeger altijd 'Schijt aan geen tijd' Voor belangrijke dingen in het leven maak je gewoon tijd. Punt uit. En dat geldt ook gewoon voor de burgemeester en de loco's. Niet zeuren, gewoon komen. De koffie en het gebak zullen klaar staan en we ontvangen hem of haar hartelijk."

Ik noteer het allemaal gewillig en bedank de familie van Ede voor hun inbreng. Heel aardige mensen denk ik als ik naar huis fiets. Natuurlijk moet iemand namens de gemeente Ede gewoon blijven komen. Aan de gezelligheid en de lekkere koffie zal het echt niet liggen kan ik vermelden...