Hebben ze wellicht bij de gemeente Ede een klap van de molen gehad? Uit de lokale media vernam ik onlangs dat Cees Emmelot, de eigenaar van het winkeltje bij de Concordia molen, de huur niet (meer) kan opbrengen. De gemeente Ede sommeert hem nu dan ook de verkoop van meelproducten te stoppen. De 140 euro huur in de maand blijkt een niet te nemen grote hobbel te zijn voor deze kleine ondernemer.
Hoewel dit natuurlijk een gering bedrag is zal er toch betaald moeten worden, daar is iedereen het wel over eens. Maar laat gemeente Ede a.u.b. deze lokale meelverkoop toch niet definitief de wind uit de zeilen nemen. Overweeg alles nog eens en bedenk dat er wel mensen zijn die wel van de wind moeten leven. Wellicht is het een idee om de directeur van Cinemec eens te benaderen in deze zaak.
Voor deze ambitieuze ondernemer (hier in Ede en ook elders met grote prestigieuze plannen) is deze 140 euro slechts zakgeld. Deze man wordt al langer en voor heel veel meer geld door de gemeente Ede de hand boven het hoofd gehouden toch? Dat gebeurt ook allemaal in het kader van het maatschappelijk nut en relevantie. Eigenlijk zou hij zich wel iets moreel verplicht moeten voelen om bij te springen lijkt mij.
Om nu die gemeentelijke lening aan onze grote ‘trots’ aan de A12 er weer eens bij te betrekken is natuurlijk koren op mijn molen. Gemeente Ede sla dan ook mijn goede raad toch niet in de wind. Toon u coulant en vermaal toch maar iets van de maandelijkse huurprijs in jullie ambtelijke tredmolen. Ik vertrouw er op dat achteraf gaat blijken dat mijn column slechts vechten tegen een (gemeentelijke) windmolen is geweest…
Foto is gemaakt door Jan de Boer en met zijn toestemming gebruikt.
Onlangs mocht ik een kijkje nemen in de klas van meester Cees. De beste man is verantwoordelijk voor 39 gewone en 5 plusgroep leerlingen en dat is geen geringe taak. Men is net begonnen met een heel moeilijk vak. Om de beurt mogen enkele leerlingen een spreekbeurt houden over de z.g. meerjarenvisie. Voor de één glashelder, voor de ander ronduit wazig wat er in het lesboek staat.
Evert foetert luid en laat voorin de klas z’n ongenoegen duidelijk blijken. Als hij terugkeert in z’n bankje en naast Hester plaats neemt laat zij hem iets lezen op haar tablet. Evert loopt rood aan en briest “Meester, Leon heeft iets naars op twitter gezet!” Leon zat vorig jaar ook in deze klas maar zit nu in de plusgroep.
“Leon liegt meester!” en Evert stormt naar voren om meester Cees een blik op de tablet te laten werpen. Intussen komt het slimste jongetje van de klas en fervent twitteraar Sina ook naar voren. Hij ziet een algemeen verbod al hangen en wil bemiddelen. Meester Cees legt de les stil en laat Evert en Leon naar zijn kamer komen.
“Jullie weten hoe ik over twitteren tijdens de les denk” spreekt hij hen streng toe. “Dit gedoe moet uit zijn. Leon bied je excuses aan voor je tweet. Voor straf ga jij op woensdagmiddag al het groen tussen de tegels van het schoolplein verwijderen. De gemeente betaalt de tuinman niet meer en daarom mag jij de leerlingenparticipatie als eerste gestalte geven. Ben ik zo transparant genoeg Leon?”
De meester frunnikt nog wat aan z’n snor en de broeierige les wordt vervolgd. Meester Cees valt qua salaris onder de ‘vanderknaapnorm’ maar met al die lastige leerlingen lijkt mij dat eigenlijk zwaar onderbetaald…
In mijn jeugd was ‘nummer 100’ een benaming van het kleinste kamertje in huis waar doorgaans ontlastende zaken plaatsvinden. Een column heeft met enige fantasie ook raakvlakken hiermee. Ook een klein hoekje in een krant waarin de columnist iets kwijt wil. Het is nu dan ook de 100e keer dat ik in de Edese Post sta met een onderwerp dat direct dan wel indirect met onze mooie gemeente Ede te maken heeft.
Dat had ik nooit kunnen vermoeden toen ik als noorderling in 1984 een weekje in Ede doorbracht als leerling van een praktijkschool aan de Zandlaan. Nu 30 jaar later mag ik mij wekelijks tot u richten en dat over een breed scala aan onderwerpen. Soms met humor en zelfspot, de andere keer heel serieus van aard. “Probeer dat stichtelijke vingertje toch te vermijden” sprak de eindredacteur mij onlangs nog toe.
“De krant is primair niet om de wereld te verbeteren.” Nee, dat zal best maar vertel een varken maar eens dat hij niet meer mag knorren. Tot nu toe heb ik het meeste plezier ondervonden in het schrijven over de Edese politiek. Hopelijk blijft daar genoeg gebeuren dat stof tot schrijven geeft (tot nu toe geen gebrek maar blijf jullie best wel doen politici!).
Wie zich trouwens geroepen voelt mag zijn of haar visie wel eens geven over de schrijfsels die tot nu toe in de ‘NRC van de valleistreek’ van mijn hand zijn verschenen. Fan- of hatemail is welkom op jolmerwinkel(at)gmail.com ~ Ik ga weer aan de slag voor een volgende column over Edese perikelen. Ik heb gemerkt dat ‘nummer 100’ een uitstekende plek is voor het opdoen van inspiratie. De Edese Post van afgelopen week erbij en eens kijken of volgnummer 101 gestalte kan krijgen…
Gemeente Ede heeft z’n eigen Louis van Gaal. Ronduit geniaal maar slechts door weinigen begrepen. Afgelopen (P)olitieke (D)ag (E)de schitterde hij weer. Als een ervaren politiek slager fileerde hij de meerjarenvisie van het nieuwe college. Hij waarschuwde tegen lastenverzwaring om de begroting sluitend te krijgen. Van stevige bezuinigingen hoefde wat hem betreft geen sprake te zijn. Een beetje creatief denken en handelen is afdoende.
Hij kwam met het voorbeeld: Sluit één van de zwembaden de Vrije Slag in Bennekom of de Bongerd in Wageningen. Twee locaties dicht bij elkaar, dus dan saneren die hap. Dus eigen beleid gestalte geven door over de gemeentegrenzen heen te kijken. Ik doordacht deze visie en zag opeens veel meer mogelijkheden. Schaf de hondenbelasting af in Ede en financieer dit door de Wageningse honden extra te laten betalen.
Vraag in het kader van de burgerparticipatie hulp van familie, vrienden of (vage) kennissen uit Wageningen voor het onderhoud van al ons Edes groen. Bedenk verder dat dit principe ook op andere aangrenzende gemeenten kan worden toegepast! Louis van Gaal grossiert doorgaans met gouden wissels en onze eigen Evert van Milligen dus met gouden ideeën. Hij is dan ook als ‘bondscoach’ van de Edese politiek hard op weg naar het WK oppositievoeren.
Over een kleine vier jaar zie ik hem al de menigte toespreken nadat de Edese VVD de gemeenteraadsverkiezing verpletterend heeft gewonnen. Dit vooral doordat het zittende college tot op het bot door ‘Vrije Slag(er)’ van Milligen is uitgebeend. Over het marktplein schalt dan: “Wij zijn de beste van heel gemeente Ede… en Wageningen en Barneveld en Apeldoorn en Arnhem!”
