Boycot

Fractievoorzitter Breunis van de Weerd van de Edese SGP roept zijn achterban op na te denken over doordeweeks winkels te mijden die op zondag open zijn. Nu moet je bij dit soort principiële oproepen altijd even verder doordenken. Ik kruip dan ook in de huid van het staatkundig gereformeerde gedachtegoed en loop even een stukje met hem mee.

Buiten ondernemingen die op zondag open zijn dan ook muziekwinkels waar zogenaamde black metal cd’s worden verkocht. Boekhandels die ‘bloot’ in de schappen hebben liggen. Maar natuurlijk ook supermarkten waar tabak en alcohol wordt verkocht. Dingen die verslavend en slecht zijn voor het lichaam (de tempel van…). Geldt ook plekken waar je ongezonde vette hap kunt krijgen.

Maar natuurlijk ook winkels die producten aanbieden waar enige vorm van dierenleed of kinderarbeid aankleeft. Of geproduceerd zijn in landen waar mensenrechten worden geschonden. Of onderdeel zijn van een keten waar men het niet zo nauw neemt met de arbeidsvoorwaarden en slecht met personeel omgaat.

En wat nu als een ondernemer qua ethische keuzes dan wel geloofsovertuiging, of juist door het ontbreken daarvan,  ver van de christelijke normen en waarden afstaat? Zo kan ik nog wel even (recht) doorgaan maar sla nu echt af mensen. We willen toch niet terug naar de tijd dat (staatkundig) gereformeerden, katholieken en socialisten elk hun eigen leveranciers hadden?

Dat lijkt mij nu een heilloze weg. Die koopzondag hoeft voor mij ook zeer zeker niet. Maar laat iedereen nu maar individueel zijn/haar koopgedrag bepalen. Ik boycot in ieder geval van de Weerd’s oproep… al behoor ik dan ook niet helemaal tot de doelgroep die door hem aangesproken wordt.

Repentless...

Ik ben al sinds de puberteit fan van hardrock en metal met aanstekelijke melodie- en zanglijnen. Rockvarianten waarbij je geen tekstboekje nodig hebt om te achterhalen waarover de zanger(es) het heeft. Maar zo nu en dan maak ik wel eens muzikale uitstapjes. Het zal wel met het ouder worden te maken hebben en je een bredere kijk krijgt op dingen in het algemeen en muziek in het bijzonder. Onlangs stuitte ik tijdens een youtube 'grasduinsessie' op de videoclip 'Repentless' van de Amerikaanse trashmetalformatie Slayer. Het is het titelnummer van hun laatste album.

Zoals gezegd kan ik een potje van deze snelle en extreme metal zo nu en dan ook wel verteren. Het blijft ten slotte een kwestie van (wan)smaak. Ik weet ook dat de thematiek in de teksten van de band rond Tom Araya en co. absoluut geen raakvlakken bezitten met de liefde en romantiek waar heel veel muziek over gaat. Nee, dood en verderf is slechts wat deze heren te bieden hebben. Nu zie ik muziek op zich als een voertuig wat je goed of verkeerd kunt gebruiken. In het geval van wat ik zag en hoorde ontegensprekelijk het laatste...

In de clip is te zien hoe een bewaker naar een openstaande celdeur loopt waaruit een plas bloed stroomt. Hij ziet een vermoorde gevangene op de grond liggen en wordt vervolgens het volgende slachtoffer. De ontsnapte moordenaar valt hem van achteraan en daarna opent deze de celdeuren van de andere gevangenen. Er ontstaat een massale slachtpartij waarbij strotten worden doorgesneden en hersenen worden ingeslagen van zowel gevangenen onderling als bij toegesnelde bewakers. Niks anders dan rondspattend bloed. Intussen raast Slayer door het nummer op de hun bekende manier. De aanstichter van deze massaslachting loopt aan het einde met een afgesneden hoofd rond en stapt terug in z'n cel en trekt de traliedeur achter hem dicht...

Gezien de miljoenen views die deze clip heeft trekt het blijkbaar wel. Ik bekeek het dus ook maar had wel een heel leeg en triest gevoel aan het einde. Een volheid in holheid ervoer ik. Iets bloot en youtube gooit het er af. Maar dit soort beelden, onder het mom van kunstzinnig amusement (?), valt blijkbaar onder de categorie 'geschikt voor alle leeftijden'. Ik heb intussen ook kennis genomen van de inhoud van de tekst. Smakeloos, troosteloos en hopeloos tegelijk. De inhoud van het nummer en de getoonde beelden bleven maar malen in mijn hoofd.

Waarom is dit? Wat wil Slayer anno 2015 vertellen? De heren zijn intussen ook de 50 gepasseerd. Je verwacht dat deze vaders (en wellicht opa's) meer te bieden hebben dan dit. Toen die jongens in hun puberteit een bandje begonnen moest het sneller en agressiever dan wat er al was. Ook tekstueel deed men er een flinke schep bovenop. Goed opvallen dus en maar hopen dat het zal worden opgepikt was hun jeugddroom. En dat is gelukt. Miljoenen verkochte albums is men intussen verder maar van enig gas terug qua thematiek is geen sprake.

Je zult toch denken dat men zo langzamerhand een andere kijk op dingen gaat krijgen. Je realiseren dat jij van grote invloed bent op horden jongeren wereldwijd. Dat zoiets ook grote verantwoordelijkheid schept. Vooral nu mede-oprichter en jarenlange gitarist Jeff Hanneman op 49 jarige leeftijd is gestorven (als gevolg van leverfalen) verwacht je intussen een genuanceerde kijk op dingen. Maar nee, Slayer heeft geen scrupules en dendert 'repentless' door met waar men sinds 1981 mee bezig is:

No looking back, no regrets, no apologies.  What you get is what you see. Live fast, on high. Repentless, let it ride.

Is er hoop? Wellicht dat alleen 'divine intervention' een ommekeer teweeg gaat brengen. Andere shock-rockers zoals Alice Cooper en Blackie Lawless van W.A.S.P. doen nog steeds hun muzikale 'ding' maar intussen wel vanuit een heel andere invalshoek. Zij grijpen nu terug op het bloed dat er zo'n 2000 jaar geleden vloeide. Dat was toen niet om te shockeren, niet als een gimmick als onderdeel van een show. Nee, tot redding van een verdorven mensheid. God stuurde zijn Zoon uit liefde hoe moeilijk te bevatten dat soms ook is...

Een poosje geleden was ik aanwezig bij Rock Alive 2015. Daar speelden ook enkele van deze extreme metalbands. Er was één act die zelfs nog liet horen muzikaal beïnvloed te zijn door Slayer door een stukje van Raining Blood te laten horen. Maar daar bleef het dan ook bij, qua tekst en beleving werd er op dit festival uit een heel ander vaatje getapt. Dat zoiets nog maar lang mag blijven voortbestaan. Deo Volente.

Berenhap

Zegt de naam Mohammed Saïd al-Sahaf u (nog) iets? Hij werd in de 2^e golfoorlog wereldberoemd als zegsman van Saddam Hoessein. Terwijl de Amerikaanse tanks op de achtergrond Bagdad inrollen staat hij voor de camera doodleuk  te vertellen dat het Iraakse regime alles onder controle heeft. Ik moest daar aan denken toen ik weer eens wethouder Ligtelijn de toestand bij de Permar hoorde verdedigen.

De sociale werkvoorziening in Ede zit al lange tijd in de dieprode cijfers. Peperdure (interim) directeuren en een dito reorganisatie ten spijt lijkt het niet beter te gaan. Dit jaar nog zo’n miljoen euro verlies, volgend jaar wellicht 2,3! De wethouder ziet oorzaken zoals dalende subsidies, transitiekosten en een te geringe bereidwilligheid van het bedrijfsleven om met de Permar in zee te gaan. Maar er is volgens haar nog steeds volop hoop.

De raad, met Evert van Milligen (VVD) voorop, ziet alleen maar heel veel gemeenschapsgeld in het afvoerputje verdwijnen. Intussen loopt er een onderzoek naar de financiële toestand bij de Permar. Presentatie van de uitkomst was eerst op 14 oktober, toen de 20e en is nu na de herfstvakantie. Ik bespeur in ieder geval op de achtergrond al de tanks van onderzoeksbureau Berenschot met rokende lopen.

Intussen trekt onze wethouder de microfoon nog maar eens naar zich toe: “Ik zie ondanks alles nog steeds echte mogelijkheden in de begroting het verlies te beperken.” Hoe het met meneer Sahaf afliep? Hij werd gearresteerd door de Amerikanen, al gauw vrijgelaten en vond onderdak in de Verenigde Arabische Emiraten. Of er voor onze wethouder ook zo’n ‘happy ending’ in zit? Grote kans dat een goed gemikt Berenschot een forse politieke berenhap oplevert…

Grote Burgerbelangen...

Beste Ruben. Je weet op het punt van vluchtelingenbeleid denken we geheel tegengesteld. Toch heb ik van jou genoten op de laatste Politieke Dag Ede. Het was jouw avond. Het moment suprême voor een politicus beïnvloed door het Fortuynistisch gedachtegoed. Je stond er alleen voor. Druk met interrumperen nam je het op tegen de rest die het in jouw ogen maar niet wil begrijpen. 

De andere Edese partijen vielen massaal over jou heen. Je hoorde emotionele betogen aan van collega raadsleden, sommige met een islamitische achtergrond. Je bleef standvastig in duidelijke taal die jij altijd zo propageert. Op een gegeven moment vroeg jij je hardop af waarom die vluchtelingen hier naar toe komen. Ik zal het jou vertellen… om de (dood) eenvoudige reden dat hun leven niet meer veilig is! 

Stel dat bommen dagelijks rond ons inslaan. Dat we beiden dierbaren hebben verloren door het voortdurende oorlogsgeweld. Dan gingen wij waarschijnlijk, misschien wel samen, als alleen reizende vluchteling ook op zoek naar een veilig bestaan. Als we dat ergens vinden dan willen wij ook onze vrouwen en kinderen, die nog in een vluchtelingenkamp verblijven, gauw weer zien! Wat zou het fantastisch zijn dat een land ons hartelijk opneemt. 

Misschien wel een gemeenschap die helemaal tegengesteld is aan onze joods-christelijke cultuur. Dat men ondanks dat ons een onderdak biedt en gezinshereniging mogelijk maakt uit wat voor motief dan ook . Het bieden/genieten van veiligheid… in het grote belang van ons als (wereld) burger! Dat daar in zo’n land dan een lokale partij principieel op tegen is nemen we dan maar voor lief toch? Met vriendelijk groet. Je vriend Jolmer.

Giro d'Edese Posta

In enkele kleine Italiaanse plaatsen ontstond onlangs een euforische stemming. Bekend werd namelijk dat de 2^e etappe van de ronde van Nederland op 7 mei 2016 deze dorpjes zal aandoen. Deze koers, als onderdeel van onze nationale wielerronde, zal dus op Italiaans grondgebied plaatsvinden! De plaatselijke tifosi zijn nu al wild enthousiast. Absurditeit in optima forma? Toch blijkt zo iets te bestaan maar dan andersom.

De 2^e etappe van de giro d’Italia wordt in Ne-der-land gereden en gaat o.a. door Otterlo, Ede en Bennekom. Waar zijn we nu helemaal mee bezig? Dat de reclamekaravaan vooraf een hoop zwerfvuil oplevert, het hoort er blijkbaar bij. Dat die snelle fietsers hier in een flits voorbij stuiven zonder dat je eigenlijk iets ziet, het is niet anders. Maar noem het a.u.b. niet de ronde van Italië! Wat is het volgende?

De Heideoptocht, als onderdeel (etappe) van de Heideweek in Middelburg? Dat de befaamde skeelerronde van Otterlo start in Fochteloërveen en eindigt ergens in Tytsjerksteradiel? Dat de parachutisten tijdens de Airborne herdenking niet meer op de Ginkelse hei maar in de Noordoostpolder landen? Dat de Edese Post ook in andere delen van Europa gaat verschijnen? Schoenmaker blijf bij je leest en dus oorsprong!

Oké, die laatste is wellicht een verkeerd voorbeeld. In dat geval zou ik wel bij de eerst volgende loononderhandelingen stevig met beide vuisten op de hoofdredactionele tafel slaan. Ik wil namelijk ook wel eens, net zoals die gelauwerde profwielrenners,  in een gloednieuwe Ferrari rijden. Dit dan om door onze mooie gemeente te kunnen toeren. Een soort van giro d’Edese Posta vanuit hoofdstad Ede naar Bennekom, Ederveen, Lunteren of Otterlo en zo…

  

Dromen Over Inkomen...

Op 1 oktober 2015 was er een informatiebijeenkomst over het basisinkomen georganiseerd door D66 en GL/PE.  Er is namelijk voor de toekomst een gedegen antwoord nodig op de sterk veranderende arbeidsmarkt. Daarna ging het snel. Het had al gauw geresulteerd in een voorstel om ook in gemeente Ede hiermee te experimenteren. Een krappe meerderheid van de raad had er mee ingestemd.

De wijk Veldhuizen A was aangewezen als proeftuin en mevrouw Ellen Out van GL/PE werd de Edese wethouder Basisinkomen. Voortaan kreeg iedereen daar woonachtig onvoorwaardelijk zo’n kleine 1000 euro in de maand. Het stond de wijkbewoners vrij om er bij te gaan werken of niet. Er zou goed worden gekeken of mensen daarmee genoegen nemen en verder niets doen of dat er nu (meer) tijd vrijkomt om maatschappelijke en sociale activiteiten te ontplooien.

Gaan de mensen in de hangmat liggen of juist er op uit om iets voor anderen in de samenleving te betekenen? Ook ik behoor tot ‘proefkonijnen’. Door mijn parttime baan nu als postbezorger spreek ik veel mensen in de wijk. Dat levert zeeën aan informatie op voor website ‘Levend Veldhuizen’ waarvan ik hoofdredacteur ben. Ontmoeten & verbinden zoals de Edese politiek dat altijd zo mooi noemt.

Ik heb contact met de lokale politici van diverse pluimage en zet mij ook regelmatig in voor… Huh, zeven uur alweer? Hoog tijd om op te staan en naar m’n werk te gaan. Wat een onwerkelijke droom (op de eerste twee zinnen na dan). De meeste dromen zijn bedrog zong ene meneer Borsato al weer lang geleden. Wat mij persoonlijk betreft mag deze wel de uitzondering op de regel gaan worden. Ik stel mij dan ook beschikbaar voor ‘The Fieldhouser Experiment’ mevrouw Out!