Meneer de Uil: "Dag lieve kijkbuiskinderen. Heden is tot ons het droevige bericht gekomen dat verre nazaten van mij te koop worden aangeboden in een dierenspeciaalzaak in het verre Edese bos. We schakelen nu over naar het praathuis waar deze materie de gemoederen erg bezig houdt."
Bor de Wolf: "Huu… dit is helegaar niet leuk meer. Uilen zijn nachtdieren en nu worden ze in het grote enge mensenrijk verkocht alsof het parkietjes zijn."
Lowieke de Vos: "Hatsekidee, al kreeg ik er tien porties verse beukenoten bij kado, ik zou bij het houden van een uil nooit meer lekker kunnen smikkelen en smullen."
Juffrouw Mier: "Oh, tuut-tuut-tuut-tuut, het verkopen van een mierenboerderij was al erg maar dit gaat echt te ver."
Zoef de Haas: "Zoefzoef, hier moet gauw een einde aan komen en wel snel, zoef."
Monfer de Mol: (kuch-hoest-kuch) "De verkoop van uilen is ronduit om te huilen."
Meneer de Uil: "Zoals jullie horen lieve lezers van De Fabeltjeskrant is er helemaal geen begrip in het grote dierenbos voor de verkoop en het houden van wat bekend staat als de meest wijze vogel- dan wel diersoort. Deze zaak laat mij ook niet geheel onberoerd. Overdag rustig een uiltje knappen lukt daardoor ook al niet meer.
Regelmatig doet het mijn maag omkeren wat resulteert een forse berg onwelriekende braakballen. Ik spreek dan ook de wens uit dat dit soort praktijken gauw tot een einde zullen komen. Voor nu dan ook geen oogjes dicht en geen snaveltjes toe want deze delicate zaak mag ook u best nog wel een poosje bezighouden houden.
Deze column die bestemd was voor Edese Post is uiteindelijk niet gepubliceerd want er bleek van verkoop van uilen geen sprake te zijn. Over de precieze toedracht valt meer te lezen in de column 'Wethouder Dierenwelzijn' die collega Benjamin Terpstra er vervolgens over schreef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten