Bij mijn eerste werkgever had de directeur alle personeel eens voor een netelige kwestie bij elkaar geroepen. Ieder mocht z’n zegje doen maar uiteindelijk lag de besluitvorming bij hem. “Het leiden van een bedrijf is geen democratie waar, bij elke beslissing, de meeste stemmen gelden” sprak hij en daarmee uit. Hieraan moest ik onlangs denken rond wat er zich in de gemeente Ede afspeelt bij diverse zaken.
Er worden belangrijke besluiten genomen m.b.t. de infrastructuur. Diverse belangengroepen hebben zich duidelijk laten horen in de plannen rond o.a. tracé Parklaan en de spoorzone. Dit door inspraakrondes, hoorzittingen en bij raadscommissies ruimtelijke ontwikkeling. Bij alle plannen met iedereen rekening houden en dat met de beschikbare financiën is een ingewikkeld proces.
Toch hebben heel veel van de Edese burgers het gevoel dat er toch onvoldoende naar hun argumenten en alternatieve plannen wordt geluisterd. Hier en daar beweegt het college wel iets maar veel van de bezwaren/ideeën worden gevoelsmatig aan kant geschoven. Burgerparticipatie is dan ook schijninspraak opperde een raadslid onlangs.
Maar er is een laatste optie! Wat met mijn voormalige directeur niet kon, kan wel met personen en partijen die het college vormen, namelijk achteraf afstraffen. Dit wapen heeft u bij de volgende gemeenteraadsverkiezing in ieder geval achter de hand. Als een ‘geslagen’ hond die dat lang blijft onthouden en bij een latere confrontatie vervolgens gaat grommen om daarna een fikse bijt uit te delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten