Het water kwam met bakken naar beneden. De aanvoer oversteeg de afvoer rijkelijk en het vervaarlijk laagje vocht op het parkoers boezemde angst in. De deelnemers waren met de intentie naar Oslo waren gekomen om wereldkampioen van 1993 te worden. Door de hevige regenval werd nu de doelstelling door velen toch rigoureus bijgesteld. De verslaggeving had het ronduit druk om melding te maken van de vele valpartijen die elkaar in rap tempo volgden.
Niet vallen en ongedeerd huiswaarts keren leek nu het hoofddoel van menig renner. Vandaag zou niet de sterkste of de coureur met het slimste koersinzicht zegevieren maar gewoonweg die met de grootste dosis lef. Een nog jonge en relatief onbekende Amerikaan had dat en pakte hier dan ook de felbegeerde regenboogtrui. Het visitekaartje met de naam Lance Armstrong was afgegeven. We zouden nog veel van hem gaan horen.
In die tijd consumeerde ik zo’n beetje alles wat met het professionele wielrennen te maken had. Van omloop Het volk, als de nachtvorst nog stevig huis kon houden, tot de ronde van Lombardije waar de gevallen bladeren het natuurlijke decor vormden. Alle televisieuitzendingen van (semi) klassiekers, nationale en wereldkampioenschappen, rondes van Italië, Spanje en die van Frankrijk. Ik keek van begin tot einde.
In de krant ploos ik uitslagen na. Een abonnement op een gerenommeerd wielerblad zorgde er voor dat ik niets aan achtergrondinformatie hoefde te missen. Maar de betrokkenheid was aan slijtage onderhevig. Per dopinggeval verminderde mijn interesse in deze tak van sport. De ene keer betrof het een renner die op heterdaad was betrapt. Dan weer een iemand die, na beëindiging van zijn carrière, op de biechtstoel had plaatsgenomen.
Voortaan dreef boven elke grote naam en overwinning het woord doping in een verhullende mistbui mee. Is er gebruikt? Is er sprake van prestatiebevorderende middelen? De lijst met zondaars werd maar langer en langer. Elk nieuw geval holde mijn passie verder uit todat er uiteindelijk een lege huls overbleef. Ik kijk en lees en volg vrijwel niets meer. Mijn wielerliefde is langzaam gestorven.
Het is nu zo’n 20 jaar later en de jonge Amerikaan die toen in Oslo zegevierde heeft inderdaad van zich laten horen. Zeven touroverwinningen op een rij. Terwijl de concurrentie zich tijdens de kerst te goed deed aan het vele lekkers trainde hij ergens op een besneeuwde bergtop. Vrouw en kinderen vierden het bij uitstek gezinsfeest dan ook zonder hem. Dat er echtscheiding volgde verwondert dan ook niet.
Want alles moest wijken en elk detail werd ver van te voren bestudeerd. Niets aan toeval overlaten en een enorme wilskracht waren de pijlers van het grote succes. Althans zo leek het. Maar er bleek meer in het spel en het deksel ging onlangs van de beerput. De stank is niet te harden. Uit het onlangs vrijgegeven USADA rapport bleek dat Lance Armstrong jarenlang de spil is geweest rond systematisch dopinggebruik.
Niet alleen persoonlijk gebruik maar hij zette ook ploegmaats er toe aan. Dit alles onder toeziend oog van de ploegleiding. Daar waar nodig werd het wapen van druk dan wel intimidatie niet geschuwd. De leugen regeerde en iedereen die maar iets suggereerde over doping werd verbaal hard aangepakt. Daar was ook lef voor nodig en buiten het fietsen beheerste Armstrong dat soort blijkbaar ook om gestelde doelen te bereiken.
Mijn moreel oordeel over doping heb ik al min of meer gegeven door als liefhebber af te haken, dit al ver voor 'Lancegate'. Ronduit het ergste dat een sport kan overkomen. Dat de gewone man het uiteindelijk laat afweten. Dat een sportevenement niet meer iets is waar je naar uitkijkt. Dat was b.v. de maand april met elk weekend een klassieke wielerkoers. Nu glijdt het slechts voorbij zonder het verloop dan wel de winnaar te kennen.
Mocht het tij zich keren dan heb ik wel de intentie om ook terug te keren. Maar dat wel na de grote schoonmaak door intensieve zelfreiniging. Hopelijk heeft Lance Armstrong nu ook 'the guts' om volledige opening van zaken te geven en het boetekleed aan te trekken. Nu diep door het stof om zich daarna volledig te kunnen richten op het werk voor de kankerbestrijding. Het lef daarvoor heeft hij zeker. No doubt about it.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten