Aangename Lunchpauze

Edenaar Rogier Pelgrim is één van de deelnemers aan het tv-programma De Beste Singer Songwriter Van Nederland. Als opdracht voor de volgende ronde moet hij met een protestlied op de proppen komen. Nadat hij ideeën hiervoor heeft bedacht en uitgewerkt was het tijd om uit te vinden hoe dat klinkt en door publiek wordt ontvangen. Dus wat doe je dan? Je gebruikt sociale media en maakt wereldkundig dat er een zogenaamd probeerconcertje in het Proosdijpark zal worden gehouden. En dan maar hopen dat de opkomst het niveau van 'geen hond' iets gaat overstijgen.

Op donderdagmiddag 26 juli om 12:30 plaatselijke tijd was het zover. Zo'n zestig mensen hadden gehoor gegeven aan zijn oproep en een schaduwrijk plekje onder de bomen in beslag genomen. Het publiek variereerde van buggy inzittende tot oudere man met grijze baard. Na eerst twee oudere nummers gespeeld te hebben, door hem licht ironisch 'hits' genoemd, was het tijd voor het 'grote proberen'. Een geschikt thema te vinden voor een protestlied had hij snel gevonden lichtte Rogier Pelgrim vervolgens toe.

Hoe slecht er in Nederland met asielzoekers wordt omgegaan bleek de basis te zijn waarop de tekst, van de twee nummers die volgden, gebaseerd is. Het eerste nummer ging over Nicky, een meisje dat al heel lang in Nederland had vertoefd maar als gevolg van het uitzettingbeleid naar het land van herkomst terug moest. Uiteindelijk hier niet gewenst maar ook daar geen plek meer was de moraal van dit Nederlandstalige lied met ingetogen muzikaal karakter.

Het nummer dat volgde was engelstalig en had als titel 'Golddigger' en was meer up-tempo en bevatte enkele zeer pakkende riffs. Na afloop werden beide nummers in stemming gebracht. De voorkeur was ronduit duidelijk. Bij 'Nicky' ging slechts een enkele hand de lucht in en bij de 'delver van het goud' zowat allemaal. "Maar uiteindelijk beslis ik zelf" grapte Rogier Pelgrim er nog achteraan.

Hoewel de aanwezigen niet bij de geboorte van deze song zijn geweest stonden ze nu wel allemaal bij de wieg. Dat deze 'baby' maar een heel grote jongen mag worden. De setlist ging verder met reeds ouder songmateriaal. Hoe lang het verder allemaal heeft geduurd weet ik niet, ik moest weer terug aan het werk. Maar het was voor mij een zeer aangename lunchpauze en voor herhaling vatbaar Rogier (en dan, om het compleet te maken, ook nog een ijscokar regelen)

Ik heb hier al eens eerder iets over Rogier Pelgrim geschreven.
Met dank aan Christiaan Zielman voor het verstrekken van de bovenstaande foto.