Straatnieuws

Vaak staan ze er op de zaterdag. Soms voor beide supermarkten van Bellestein eentje. Ik groet hen altijd bij het naar binnengaan van de winkel. Een poos later duw ik dan de goed gevulde boodschappenwagen naar buiten. Staan ze juist hier om op het gevoel van passanten in te werken? Ik wik en weeg of ik deze keer een straatkrant van eigenaar zal laten verwisselen.

Tegelijk weet ik het antwoord eigenlijk ook al. Alles betaal ik tegenwoordig met de pinpas. Munt- en papiergeld zit er zelden meer in mijn portemonnee. Waarom staan ze hier een krant te slijten? Wat is hun levensverhaal? Ik groet wederom. Er wordt mij een fijn weekend gewenst.

Misschien moet ik de volgende keer maar eens een praatje gaan maken neem ik mezelf nu voor. Ik vervolg mijn weg naar het parkeerterrein en laad de boodschappen in de auto. Mijn gedachten dwalen eventjes af. Wat nu als ik door omstandigheden daar verderop zou staan? Voor hetzelfde geld waren dingen in mijn leven net even iets anders gelopen. In een flits maak ik de optelsom van al de zegeningen in mijn leven tot nu toe.

De 'kassabon' hiervan blijkt lang en het eindbedrag hoog te zijn. De eindconclusie is dan ook dat ik mijzelf een tevreden mens mag noemen. De volgende keer toch proberen contant geld bij mij te hebben denk ik er nog achteraan. Want pinnen of chippen is geen optie bij de mensen van het straatnieuws. Maar wie weet gaan de verkopers ook nog wel eens met de 'vooruitgang' mee…