De multi-culturele samenleving is mislukt! Het klinkt weleens uit de mond van mijn collega Kees. De ondertoon is dan ironisch. Het ontlokt aan ons beiden dan een ferme lach. Wellicht doet deze voornaam u vermoeden dat hij misschien familie is van Henk en Ingrid?Maar nee, dit is niet geheel conform de werkelijkheid. Mijn collega is namelijk een Turk! Net iets in de twintig toen hij naar Nederland kwam. Een daadkrachtig feit in z'n integratieproces was dan ook dat hij zich hier Kees gingen noemen. Kijk, dat hoor je nu niet vaak dat iemand van allochtone komaf zich zo'n oer-Hollandse naam laat aanmeten.
In de gesprekken die wij voeren is er vaak wederzijds herkenning. In heel veel dingen denken we identiek. Onze visie op mensen, op de samenleving. De normen en waarden die wij hanteren. Hij geworteld in een islamitische cultuur en ik in die van gereformeerde snit. Symbolisch kunnen we vaak elkaar de hand schudden.
Misschien is de multiculturele samenleving inderdaad wel mislukt op macro-niveau. Heerst er een levensgroot 'wij tegen zij' gevoel. Maar in het klein proberen wij deze in stand te houden en te koesteren. Als bevestiging daarvan begroeten we elkaar op de werkvloer ergens in het Frankenengse dan ook regelmatig met: "Hé... multi-culturele collega!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten