Moderne Helden

Nee, het is echt geen bushokje (zie foto) behorend bij één van de lokale lijnen.

Tijdens enkele afgebakende momenten is het op werkdagen de verblijfplaats van een uitstervend soort. Bij menig bedrijf worden ze slechts ergens in een uithoek en op gelimiteerde tijden nog getolereerd.

Maar hoe lang zal het nog duren voor de laatste paria het tijdige voor het eeuwige gaat verwisselen?

Laat het duidelijk zijn… de roker gaat straks van de werkvloer verdwijnen. De overheid is nog maar een paar maatregels verwijderd van de definitieve genadeklap. De enkeling die nu nog onder werktijd snakt naar het inhaleren van de nicotine wordt erg tegengewerkt maar heeft nog iets bewegingsruimte. Maar ook dat laatste zal in de toekomst ongetwijfeld in rook opgaan.

Deze column zal dan ook een eerbetoon moeten worden voor hen die weer en wind trotseren om toch trekjes te kunnen nemen van hun sigaret. Die tegen de stroom in doorgaan en niet van opgeven willen horen. Die de schatkist jaarlijks voor miljoenen euro’s vullen. Aanschouw de hoeveelheid accijns op rookwaar en je beseft dat de groep rokers onevenredig hard in hun portemonee wordt getroffen.

Een jaar of wat geleden voerde de dagbladbranche actie om jongeren te motiveren om als bezorger aan de slag te gaan. Hierbij hen te kwalificeren als Jonge Helden. Ik wil hier een lans breken voor de mensen die tijdens het werk stug blijven roken. Tegen de stroom in en wat er ook gebeurt… het definitief doven van de sigaret niet als optie overwegen. Die gewoonweg doorgaan (tot de dood er op volgt?). Kijk dit zijn nu de moderne helden.

Als het zonnetje hoog aan de hemel staat is het echt niet zo'n probleem. Maar ook bij temperaturen rond het vriespunt zijn toch enkele 'die-hards' in het geplastificeerde hokje te vinden. Soms is zowel de windkracht als richting dusdanig dat het echt geen pretje is om optimaal van de rook te kunnen genieten. Als er tevens op dat moment regen valt geeft de overkapping geen volledige garantie op een droog onderkomen.

Het zijn niet alleen de fysieke ongemakken die de ‘werkvloerroker’ moet ondergaan. Ook op het mentale vlak moet men het één en ander incasseren. Want de verblijfplaats is zo gekozen dat men ook met regelmatig met anderen (lees niet-rokers) wordt geconfronteerd. Het gros zal niets zeggen maar de blik die men werpt op de rokende collega spreekt vaak boekdelen. Een enkeling vindt het ook nog nodig een (onnodige) opmerking te moeten maken.

Soms wordt wel eens gezegd dat stoppen met roken puur een kwestie van mentaliteit en karakter is. Of dit werkelijk zo is, daar is nog wel een poosje over te discussieren. Maar rokers gebrek hieraan te verwijten… daarmee slaan we de plank echt mis. Ik heb net geschetst wat de rokende mannen en vrouwen van de werkvloer hebben te verduren. De Nico’s en de Tine’s hebben het er gewoon zwaar mee. Nee, echt gemakkelijk is het niet om tegen de verdrukking in een sigaretje onder werktijd te blijven roken.

Als het overheidsbeleid zo doorgaat zullen er over een bepaalde tijd helemaal geen werknemers (of werkgevers) meer zijn die als hoofddoel van een bedrijfspauze het roken hebben. In de dierenwereld is het zo dat er dan door de mens wordt ingegrepen en men de laatste exemplaren uit de vrije natuur plukt en onderbrengt in de dierentuin. Hier mag het grote publiek zich dan hen aan vergapen en door middel van een intensief fokprogramma probeert men de soort voor definitief uitsterven te behoeden.

Mijn voorstel is dan ook het niet zo ver te laten komen. Ik zou hier willen pleiten voor subsidie om de soort ‘rokers op het werk’ niet geheel te laten verdwijnen. Zorg er met gepaste maatregelen voor dat het nog enigszins plezerig voor hen blijft. Stel het beleid af op instandhouding in plaats van pure eliminatie. Het spreekwoordelijk "Je mist vaak iets pas als het verdwenen is" zal ook hier van toepassing zijn denk ik. Laten we dit voorkomen en deze moderne helden koesteren.

p.s.
Voor de duidelijkheid, ik ben zelf een ex-roker.