Interactie kan door het sturen van e-mail naar: jolmerwinkel@gmail.com of mij te gaan volgen op Twitter of vrienden te worden op Facebook.

woensdag 22 juni 2011

De Bakkersventer

Hoewel er tegenwoordig veel dingen per internet kunnen worden geregeld moeten we toch de deur toch uit voor een aanzienlijk aantal zaken en dagelijkse benodigdheden.

Het lijkt tegenwoordig dan ook ondenkbaar maar in mijn jeugd was het een komen en gaan van mensen die met goederen langs de deuren gingen.

De kruidenier bracht de boodschappen bij ons thuis. De slager kwam op woensdagmiddag het vlees brengen. Zo nu en dan stond er een vrachtwagen voor huis die dan aardappelen of kolen (ja zeker, dat heb ik nog meegemaakt) kwam brengen.

Ik zie ook nog het bestelautootje van de stomerij die een pak kwam halen en brengen. De Donald Duck die door de bladenman aan huis afgeleverd werd. De melkboer, de visboer en tijdens de zomer, de ijscoman. Ze kwamen allemaal voorrijden bij ons in de straat. Ook zag je geregeld boeren een kar mest afleveren bij plaatsgenoten met een groentetuin.

Verder had je dan ook nog lieden die zo eens per jaar aan de deur stonden om hun diensten of producten aan te bieden. De scharenslijper, de schoorsteenveger of de man met een koffertje vol met snuisterijen. Kortom het was in die tijd een komen en gaan wat we tegenwoordig zzp'ers zouden noemen.

Voor het brood en aanverwante producten waren wij aangewezen op de logistieke diensten van Adolf Westra. Toen hij in 1917 geboren werd konden zijn ouders vast niet vermoeden dat zijn voornaam nog heel controversieel zou worden. Hij was een opvallende verschijning door zijn geringe lengte. Iedereen kende hem dan ook als Kleine Adolf.

Hij bestuurde een robuuste transportfiets met voorop een houten bak. Ook de fietstassen aan beide zijden van de bagagedrager waren rijkelijk gevuld met bakkersproducten. Het was altijd weer een bijzonder schouwspel om te zien hoe hij, ondanks zijn klein postuur, toch heel behendig met zijn zwaar beladen rijwiel wist te manouvreren.

Wat mij ook nog steeds bij is gebleven is zijn kleine notitieboekje, zo eentje met een spiraal, waar dan bij aflevering een bladzijde werd uitgescheurd. Als een soort van primitieve voorloper van de kassabon, overhandigde hij deze dan aan mijn moeder als bevestiging van de geleverde waren. Met zo'n blauwe bic-pen noteerde hij dan weer de dingen die 'de vrouw', zoals hij het altijd zei, de volgende keer zou willen ontvangen.

Mijn oudste zusje en ik waren vaak vol verwachting over Adolf's komst. Dat had niets met etenswaren te maken maar wel met onze gestage groei als kinderen. Om een bepaald referentiepunt te hebben was een kleine volwassene ideaal. Terwijl moeder de broden en andere producten in ontvangst nam probeerden wij zo dicht mogelijk bij de bakkersventer in de buurt te komen. Nog maar een stukje en we zouden spoedig hem in lengte voorbij streven. Onze intensie was dit onopgemerkt te doen maar daarin faalden wij. Elke keer ontlokte het bij Adolf weer een fikse glimlach.

In 1982 is hij met pensioen gegaan, maar lang heeft hij er niet van kunnen genieten. Twee jaar later is hij overleden. Toen ik onlangs wat broden uit de supermarkt meenam moest ik denken aan hoe wij vroeger deze door een echte authentieke dorpsventer thuis kregen bezorgd. En dan heb je opeens de (broodnodige) ingrediënten voor een nostalgisch stukje tekst te pakken.

1 opmerking:

  1. "ZZP-opdrachten bieden een uitstekende gelegenheid voor zelfstandige aannemers om hun vaardigheden te benadrukken en deel te nemen aan verschillende projecten."

    zzp it opdrachten




    BeantwoordenVerwijderen