Maar pa had toch besloten het te doen. Ze hoefden in ieder geval niet te verhuizen had hij nog geopperd. Maar indruk had deze opmerking geenzins gemaakt. Pa had zich nog verder verdedigd. Maar geen van zijn goed onderbouwde argumenten sneden hout in hun beleving.
Ze zaten aan tafel toen pa met de mededeling kwam dat hij voor twee jaar trainerschap bij SC Heerenveen had getekend. Moeder had lasagna klaargemaakt. Altijd ging de ovenschaal tot op de bodem leeg. De jongste schraapte doorgaans de laatste restjes behendig weg. Nu bleef de helft onaangeroerd.
De maaltijd was deze keer snel ten einde. Voor de rest van hun leven zullen ze elke keer weer aan dit moment moeten denken als deze Italiaanse pastavariant op tafel zal staan. Zelfs bij het horen van het woord zal de associatie blijven. De smaak zal nooit meer hetzelde zijn. Pa gaat naar Heerenveen.
De dagen daarna waren geen pretje. Gevraagd en ongevraagd kregen ze in hun omgeving te horen hoe er over de overgang van pa werd gedacht. "Je moet tegen je vader zeggen dat...". Het weinig vleiende karakter van de vele 'aanbevelingen' moge duidelijk zijn.
Pa had het bestuur van Heerenveen verteld hoe het nieuws bij hem thuis was ontvangen. "Oh... dat trekt wel bij" was de laconieke reactie. Hij kreeg voor allemaal nog een tas mee met een voetbal-shirt, sjaal, pet en andere hebbedingetjes in het bekende pompeblêd design. Pa heeft het een andere bestemming gegeven. Huize Jans heeft het nooit bereikt... het zou slechts als parels voor de zwijnen dienen.
De stemming aan de etenstafel herstelde zich langzaam. De competitie was intussen begonnen en de verbale strijdbijl werd voorlopig begraven in afwachting van de komende ontwikkelingen. De sfeer tijdens de warme maaltijd werd er niet beter op toen FC Groningen gestaag naar boven kroop en de verrichtingen van Heerenveen erg tegenvielen. De cynische opmerkingen aan tafel waren niet van de lucht.
Ma probeerde meestal, zonder al te veel succes, het te sussen en een draai aan het gespreksonderwerp te geven. Op een keer, toen de familie aan de nasi zat, werd het pa even te veel. Hij griste z'n flesje bier van tafel en stoof weg naar zijn 'werkkamer'. Even later mocht de gehele buurt meegenieten van de keiharde tonen van The Velvet Underground.
Er leek even een wending in huize Jans te komen toen SC Heerenveen thuis de beoogde kampioen FC Twente voetballes gaf. Oussama Assaidi speelde waarschijnlijk DE wedstrijd van zijn carrière. Er gloorde hoop dat het lek boven was en spoedig herstel zou intreden. Maar het bleek slechts een illusie en het bleef kwakkelen met de prestaties van het elftal van pa. Het beoogde Europees voetbal was al gauw uit zicht en er moest nog fiks aangetrokken worden om de nacompetitie te ontlopen.
Vader Ron Jans had het zwaar te verduren tussen het consumeren van menig stukje vlees, aardappel en groente. Zelfs onlangs, de competitie was al afgelopen, ging het weer eens mis aan tafel. Pa had een extra reis naar Heerenveen moeten maken. Het bestuur was bijeen gekomen om het functioneren van hem grondig te analyseren. Het werd spannend maar uiteindelijk kringelde er toch witte rook uit de schoorsteen. De jongens hadden het al uit de media vernomen. Thuis gekomen werd er aan tafel in eerste instantie niets over gezegd.
Pa stond net op het punt z'n balletje gehakt aan te snijden. Toen hoorde hij uit één van de monden van z'n kroost; "Fijn dat je mag blijven bij Heerenveen pa... zo heb je tenminste nog een kans om kampioen te worden". Vader richtte het hoofd op om de bedenker van deze hartverwarmende zin recht in de ogen te kunnen kijken. Na een korte stilte vervolgde deze echter; "...van de nacompetitie!".
Alle frustratie van het afgelopen seizoen kwam toen in één keer naar boven. Met enorme kracht drukte pa zijn mes door de sappige gehaktbal. Het vettige vocht spoot alle kanten op maar leek het meest te worden opgevangen door zijn overhemd en voorhoofd. De kinderen schaterden luid. Zelfs ma, die meestal een neutrale houding aannam, viel deze keer ook ten prooi aan de humoristische aanblik. Ze proestte het uit van het lachen.
Het werd vader nu echt te gortig. Hoewel het helemaal z'n tijd nog niet was werd er spontaan een uitlaatsessie ingelast. De hond werd aan z'n riem mee naar buiten gesleurd. De dreun van de voordeur klonk nog hard na. Naar verluidt heeft pa die dag in een snackbar zijn maagvulling op peil gebracht. De jongens hebben zich over de extra gehaktbal ontfermd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten