Knetterende Kibbeling

De titel voor deze column heb ik (gelukkig) niet bedacht. Het brein waar deze aan is ontsproten ken ik ook niet persoonlijk. De bedenker ervan kijkt mij wekelijks aan als ik één van de Edese lokale kranten doorneem.

Het is een collega columnist die alledaagse beslommeringen kneedt, masseert en tenslotte in een hapklare vorm giet. Ik neem het tot mij, laat het even bezinken en produceer dan vaak een kleine glimlach of frons lichtjes mijn beide wenkbrauwen.

Dan ga ik verder tot de orde van de dag todat zijn tronie mij een week later weer aan staat te gapen. Maar na het verschijnen van zijn column Knetterende Kibbeling zijn dingen voor mij niet meer wat ze voorheen waren. Hierna volgt dan ook de open brief aan de auteur van de column die toch wel het één en ander in mijn bovenkamer heeft omgegooid.

---

Hallo meneer Arno Setz,

Afgelopen 12 mei heeft iets in mij veranderd. Heel erg is het niet... maar toch. Het is van dien aard dat ik deze brief heb moeten schrijven. Want u bent er de oorzaak van. Op die dag namelijk stond de column Knetterende Kibbeling in de Edese Post...  en u heeft deze geschreven!

Na het lezen gebeurde er eerst niets bijzonders. Ik probeerde de beschreven situatie te visualiseren. Heel eventjes was ik ook aanwezig bij die visboer. Al gauw daarna had ik de gehele krant uit en wierp deze van mij af in de daar voor bestemde mand. Om over een paar dagen in de papierkliko te belanden om daarna voor eeuwig te verdwijnen. Zowel krant als column leken tijdelijke zaken te zijn. Maar niets is minder waar...

De precieze inhoud van uw pennevrucht was inderdaad al snel aan het vervagen. Dit in tegenstelling tot de titel boven het geheel. De Knetterende Kibbeling bleef maar in mijn hoofd malen. Eerst kon ik er nog wel om lachen maar al gauw bemerkte ik dat de frequentie op ging lopen. Op zowel gepaste als ongepaste tijden, werd ik in mijn bovenkamer geconfronteerd met de kleine stukjes vis die in de frituur herrie aan het maken zijn.

Proberen ergens anders aan te denken bleek maar tijdelijk te kunnen. Steeds weer komt de samenstelling van deze twee woorden terug. 'Knetterende' alleen kan nooit deze impact hebben. Ook 'kibbeling' is van zichzelf een vrij neutraal woord lijkt mij. Maar de combinatie ervan is dus als collectief sterker dan de som van de delen. Het blijft maar door mijn hoofd spoken.

Ik heb onlangs ook al gemerkt dat het in mijn spraakgebruik is binnengeslopen. "Knetterende Kibbeling!" klonk het uit mijn mond, toen ik van achter de PC, één van de kinderen buiten iets zag doen wat niet door de beugel kon. Ik spoedde mij daarna snel naar ons kroost om een pedagogische actie te ondernemen.

Het is intussen net zoals met oorsuizen. Je hoort de hele dag een bepaald geluid en of je wilt of niet... het is gewoonweg niet te stoppen. Zolang je bezig bent, en er iets rumoer aanwezig is, gaat het nog wel. Maar zodra je stilzit of ligt en het rustig is, dan neemt de ergernisgraad toe tot in het kwadraat. Zo regeert nu ook de door u bedachte titel enigszins mijn leven.

De intentie van een (woord) kunstenaar is dat zijn/haar werk iets van een bepaalde emotie bij de aanschouwer teweeg brengt. Dit hoeft dan niet persé tot bewondering te leiden. Ergernis, afschuw of wellicht boosheid is natuurlijk ook prima. Het uiteindelijke doel wordt dan wel bereikt met de kunstvorm.

Maar of wat ik nu meemaak binnen de doelstelling van een kunstenaar valt betwijfel ik ten zeerste! Ik spreek hierbij de hoop uit dat Knetterende Kibbeling bij het vinden van titels voor columns vanaf nu het hoogtepunt is geweest. Als u dit in de toekomst nog eens gaat overtreffen weet ik niet hoe ik dat allemaal ga verteren.

Collega, ik wens u nog veel inspiratie voor de columns die nog gaan volgen, maar a.u.b. hou het graag een beetje binnen de (literaire) perken bij het vinden van een geschikte titel! Knetterende Kibbeling... hoe kom je er op? Of beter gezegd... hoe kom ik er weer vanaf?

Met vriendelijke groet,
Jolmer Winkel
Ede

p.s.
Door al dit gedoe mijd ik nu ook mijn eigen visboer. Ik ga proberen binnenkort weer eens een bestelling te doen. Het zal dan wel een haring (met ui) of makreel worden. Aan de kleine gepaneerde stukjes vis in het vet waag ik me voorlopig nog maar even niet.