Dit keer een gastcolumn. De inzender is 'Mo uit Ede' die op twitter actief is en vaak kritisch reageert op zaken die spelen in de Edese politiek. Door de anonieme status van hem (of haar?) is er bij veel lokale politici terughoudendheid in het aangaan van interactie. De onderstaande tekst is naar mij gestuurd met de vraag of het wellicht als gastbijdrage kan worden geplaatst. Ik geef hierbij dan ook gehoor aan deze vraag...
Twintig jaar. Als je zo rond de 30 jaar bent dan denk je dat het 20 jaar geleden nog de prehistorie was. Als je zo oud bent als ik dan is 20 jaar niets, dan voelen 20 jaar soms als 2 jaar. Aan de andere kant hoop je dat je nog 20 jaar hebt. Tja.Twintig jaar geleden had ik nog een draaitelefoon. Voor de jonge lezertjes: een telefoon met een draaischijf. Als je een nummer wilde bellen, dan stak je je vinger in de schijf bij het goede cijfertje, je draaide de schijf naar een haakje en liet los. En dan het volgende cijfer. Net zolang totdat je alle 10 nummers had gedraaid, wat tegenwoordig in 3 seconden wordt ingetoetst. Bellen duurde wel wat langer, ja, dat wel.
Het had ook voordelen, zo’n telefoon. Omdat de hoorn met een draadje vastzat aan het basisstation was je de telefoon nooit kwijt, want het basisstation zat weer met een touwtje vast aan de muur. Handig hoor, nooit meer zoeken waar de telefoon is! Hij was ook nooit leeg, die telefoon, want de stroom kreeg je gratis en voor niets van de PTT. Ook makkelijk. En nog mooier: hij ging nooit kapot, die telefoon. Hij stond op een vaste plek, in de buurt van een stoel en het liefst nog bij een tafeltje met daarop een kladblok en een pen maar in ieder geval met het boekje met alle nummers van je vrienden en familie. De telefoon stond op een dik boek, het telefoonboek, met alle nummers uit de regio, want de repeat- of memoryknop was nog niet uitgevonden.
Als je zelf gebeld werd, dan rende je naar de telefoon, ging eerst zitten, nam op en noemde met een zekere plechtigheid je naam. Je zei dus niet”yoh, met Mo” of alleen maar “hallo?” maar je nam op en sprak je voor- en achternaam uit en ging een gesprek aan (voor de jonge lezertjes: een situatie waarin beide partijen met een zeker respect en beleefdheid mondeling met elkaar communiceren).
Het mafste van alles: die spanning als de telefoon rinkelde! Wie zou het zijn? Je had geen idee want nummerherkenning bestond niet. En dan moet je ook nog als eerste je naam zeggen….kwetsbaar dus! Die spanning zinderde door het hele gezin. Als het telefoontje was afgelopen vroeg iedereen met wie je gesproken had en wat je had gezegd terwijl iedereen alles had meegeluisterd en heel goed wist met wie je belde. Voicemail? Was er niet. Als je niet thuis was wist je niet dat er gebeld was. Je hoefde ook niemand terug te bellen als de telefoon niet was opgenomen. Ze belden wel een keer opnieuw. Een voordeel eigenlijk, want je hoefde niet de kosten te betalen voor een telefoontje van iemand die jou wilde spreken. En niet andersom.
Die spanning van een telefoontje. De beleefdheid. Een echt gesprek voeren. De kwetsbaarheid omdat je als eerste je naam moest geven…..mooi! Het klinkt natuurlijk allemaal nogal bejaard. De VVD in Ede, de fractie die voor de helft uit 65 plussers bestaat, vind het in ieder geval nogal ouderwets. Ze willen graag dat als de gemeente belt dat je dat op een schermpje ziet staan. Ik heb werkelijk geen enkel idee wat de toegevoegde waarde daar van is. Ga je dan anders opnemen? Of ga je helemaal niet meer opnemen? Ga je je stem verlagen om meer indruk te maken? Misschien zelfs je ook je meisjesnaam gebruiken om adellijk over te komen? Wat is dat voor raars?
Transitie jeugdzorg, gemeentelijke financiën, de Participatiewet, Sportservice….Ik kan 100 zaken opnoemen die belangrijker zijn dan nummerherkenning. In gedachten zie ik twee bejaarden elkaar lachend op de schouders slaan tijdens een fractievergadering als ze dit geweldige punt van kritiek hebben verzonnen om naar de EdeStad te kunnen sturen. Dit is oppositie voeren anno 1968. Zo geef je het VVD-bashen weer een nieuwe impuls. Dom, dom, dom.
Wie kan ik hierover bellen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten