De gemeenteraadsverkiezing ligt achter ons. Sommige raadsleden bleven, er kwamen nieuwe bij en een enkeling keerde gedwongen dan wel vrijwillig niet meer terug. Bij die laatste groep hoort hij. Al in een vroeg stadium aangegeven niet op de kieslijst te komen om de eenvoudige reden... verhuizing naar elders. Exit politiek Ede dus. Twee keer heb ik z'n hand geschud.
De eerste keer was bij het eindejaarsdebat in 2012. De Edese Post had dit georganiseerd en er was tevens de lezersverkiezing van politicus van het jaar. Vol overtuiging had ik op hem gestemd. Ik introduceerde mijzelf en hij keek zowaar iets beduusd naar dat mannetje dat zo uit het niets verscheen. Onlangs was er een korte tweede ontmoeting, nu bij het lijsttrekkersdebat vlak voor de verkiezing.
Daartussen zit een veelvloed aan interactie via twitter en email. Op de valreep mocht ik hem dan ook nog de prijs voor de Sterkst Twitterend Edese Politicus (de STEP Award) toekennen. Hoewel tegenwoordig gekortwiekt en in pak was dat eerder wel anders gezien oude youtube-fragmenten die ik nog eens bekeek. Een kind van de jaren ’60 die wat z’n muzikale voorkeuren betreft ook hier helemaal in is blijven steken.
In de Edese Post liet hij een poosje geleden optekenen dat hij het verwezenlijken van idealen als stroperig had ervaren. De integere idealist wars van alle haantjesgedrag mag nu elders de groen sociale duurzaamheid prediken. Hij trok dan ook de oude geitenwollen sokken aan om vrijwel geruisloos weg te sluipen. Van Ede op naar Den Bosch. Van mijn kant… bedankt voor alles, houdoe en wellicht 'oant sjen'. Het ga je goed Eric Leltz!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten