Als je regelmatig met je kop en stukjes in de krant staat ontstaat er blijkbaar een bijkomend fenomeen. Dat zijn buurtgenoten of collega’s met verzoekjes. Of je nog een keer dit of wellicht dat aan de kaak zou willen stellen? De gemeente die sporadisch de bladeren langs de stoeprand komt vegen. Inbraken of pogingen tot waardoor de wijk wordt geteisterd.
Nu bepaal ik liever zelf de agenda en verzin dan ook graag mijn onderwerpen. Maar ja, soms ontbreekt het even aan inspiratie en moet je noodgedwongen wel ingaan op zo’n verzoek. Ik laat hierna dan ook een collega aan het woord. Laten we hem gemakshalve maar Willem noemen. Hier komt ‘ie:
Hoooo. Ik heb een vrij druk bestaan. Ikke heel hard werken roep ik dan ook vaak. Altijd bezig met van alles en nog wat. Nu erger ik mij mateloos aan vitale vutters en gepensioneerden. Zeeën van tijd maar het onkruid staat meters hoog in de straat. Er iets aan doen… ho maar. De stoep sneeuwvrij maken precies tot de erfscheiding.
Nooit eens even een rondje door de buurt maken om opvallende en verdachte zaken op te merken. Ga zo maar door. Kunnen deze mensen niet wat meer de handen uit de mouw steken en zich maatschappelijk nuttig maken? Waarom ze dat dan niet doen… Joost mag het weten. Tot zover mijn collega.
Let wel, dit is zijn mening, niet die van mij hoor! Ik kijk wel uit. Straks heb ik George de Haan van de nieuwe 65+partij op mijn dak. Dat ik de ouderen in Ede demoniseer en zo. Dan wordt het allemaal veel te politiek. Dat wil ik al helemaal niet op mijn geweten hebben… in ieder geval niet tot mijn volgende column.
Geweldig stukje en die foto erbij maakt letterlijk het 'plaatje' compleet.
BeantwoordenVerwijderenWillem en wat doe jij zoal voor de buurt en je collega's.
BeantwoordenVerwijderenIk zie je ook alleen maar achter de computer zitten terwijl je buurt verpaupert en je collega's al de klussen op maakt die jij omdat je daar geen zin en tijd voor hebt laat staan.