Interactie kan door het sturen van e-mail naar: jolmerwinkel@gmail.com of mij te gaan volgen op Twitter of vrienden te worden op Facebook.

maandag 5 september 2011

Nattigheid

Dinsdag 28 augustus j.l. was een normale dag binnen het bedrijf waar ik werk. Toch was er een gebeurtenis een etmaal daarvoor die het gezapige karakter van deze dag drastisch had kunnen wenden.

Op die maandag namelijk waren twee collega's helemaal naar Friesland getogen om een onvergetelijk uitje te beleven. Het moet gezegd… die opzet is zondermeer geslaagd te noemen. Vergeten zullen die twee die specifieke maandag voorlopig echt niet meer.

Wat was namelijk het geval? Ze mochten op uitnodiging van een zakenrelatie meevaren op een echt skûtsje. In het het pitoreske Heeg lag de ‘Grutte Pier’ op hen te wachten. Bij wie enige kennis bezit van de Friese geschiedenis zou nu al een lampje moeten gaan branden. Een schip vernoemen naar een historische, maar uiterst angstaanjagende en woeste persoonlijkheid geeft te denken nietwaar? En dan behoort dat zeilschip ook nog toe aan de gemeenschap van het dorp ‘It Heidenskip’. What’s in a name? Nou… ik zou er er niet zo gerust op zijn.

Alles leek dan ook voorspoedig te verlopen. Het gezelschap had een mooie zeilervaring daar op één van de vele Friese meren. De hapjes en de drankjes waren toereikend. De meevarende gasten mochten zelfs wat hand- en spandiensten verrichten op het schip. Wat wil een mens nog meer? Maar het noodlot zou later toeslaan. De hellingshoek tussen de mast en het water hoort zo rond de 90° te schommelen. Op een gegeven moment echter daalde deze waarde richting 45 en dan weet je het wel. Dat wordt een innig contact met de stof bijna identiek aan chemicalie 9991*.

De boot sloeg dus om en de bemanning en verdere opvarenden lagen in het water. Hoewel het volgens de kalender volop zomer hoort te zijn is de gemiddelde temperatuur dit jaar erg ondermaats. Die van het water is daar inherent aan. De drenkelingen konden snel door toegestroomde reddingsboten worden opgepikt. Gelukkig hebben er geen persoonlijke ongelukken zich voorgedaan. Iedereen heeft heelhuids, maar wel kletsnat, de wal een poosje later kunnen beklauteren. Maar het had ook heel anders kunnen aflopen.

Over de precieze reden van het omslaan tast men nog in het duister. Had het misschien met het onbeholpen en stijfkoppige karakter van de Friese bemanning te maken? Was er wellicht overmatige consumptie van Sonnema beerenburger in het spel? Je kent ze wel… die ‘oant moarn’ schreeuwers. Even betrouwbaar als de weersverwachting van Piet Paulusma. In ieder geval las ik al ergens om het schip voortaan ‘De Tuimelaar’ te gaan noemen. Het was namelijk niet de eerste keer dat de onderkant van het skûtsje zo duidelijk te zien was..

Omdat het uitje ‘in het water is gevallen’ mogen de twee het op een later tijdstip nog eens gaan meemaken. Of ze op het aanbod ingaan is niet bekend. Mijn advies: spring thuis in de dichtstbijzijnde sloot of vijver. Neem daarna een lekkere warme douche en vervolgens een paar verwarmende (alcoholische) drankjes. Daar hoef je dan geen 300 km voor te gaan rijden en ben je maar een fractie van de tijd kwijt. Het water rond Ede heeft dezelfde natheidsgraad dan dat in het Heegermeer. Ja, toch?

* Binnen  het bedrijf bekend als leidingwater

Geen opmerkingen:

Een reactie posten