Vaak hebben we als gezin een bezoekje aan de schaapskooi/Ginkelse hei gebracht. Achteloos even veel keer de wegwijzer naar het ‘Belgenmonument’ gepasseerd zonder te weten wat dit nu precies is. Daar is intussen verandering in gekomen. Het ‘opvangen in de regio’, een kreet die tegenwoordig vaak klinkt met betrekking tot vluchtelingen, vond in Ede nu 100 jaar geleden massaal plaats.
Op de hei hebben grote aantallen zuiderburen doorgebracht die op de vlucht waren voor het geweld tijdens de 1e wereld oorlog. Afgelopen zaterdag vlogen Dakota’s weer boven het Edese luchtruim. Dit als onderdeel van de herdenking dat de slag om Arnhem 71 jaar geleden was.
Een paar dagen eerder werd de Engelse parachutist John Joseph Kennell eervol herbegraven. Drie jaar geleden werd zijn veldgraf op de Edese hei gevonden en kon daarna als nog zijn identiteit worden achterhaald. Gevolgen van de 2e wereldoorlog. Wat hebben deze zaken met elkaar gemeen? Dat is wellicht opoffering. Dat er mensen zijn die ten tijde van grote nood zich opofferen voor de medemens.
Dat niet alleen voor situaties dicht bij huis maar ook ver weg en in de vorm van het beschikbaar stellen van geld, huisvesting , ja zelfs eigen leven. Nu zijn er anno 2015 nog steeds grote aantallen mensen op de vlucht voor oorlogsgeweld. Die staan nu (weer) aan de ‘poort’ in Ede. Nu hoor ik allerlei argumenten om hier maar toch geen gehoor aan te geven.
'Het zijn voornamelijk mannen, die slechts hier op gezinshereniging uit zijn. Grote kans dat er terroristen bij zitten. De moslimachtergrond matcht niet met de onze'. De geallieerden konden natuurlijk ook genoeg redenen bedenken om niet in te grijpen. Gelukkig is hun opofferingsgezindheid doorslaggevend geweest…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten