Onlangs debatteerde de Edese politiek over duurzaamheid. Het liep eigenlijk uit op een soort van wedstrijd ‘bodybuilden’. De partijen buitelden over elkaar heen om de mooiste poses aan te nemen en de grootste biceps en breedste dijen te tonen en dat allemaal om ‘5 voor 12’. De VVD heeft doorgaans niet zo veel met het thema maar met de komst van Alexander VosdeWael is dat wel veranderd. Hij trad fier naar voren en liet vol trots zijn gespierde lijf zien.
Toch staat het optreden van de beste man wel ter discussie. Onlangs liet hij weten het niet erg te vinden om bomen te kappen om meer rendement uit zonnepanelen te halen. Dat is duurzaam gezien eigenlijk ongeoorloofd en riekt naar gebruik anabole steroïden. De CU deed ook aardig mee. Die heeft in wethouder Leon Meijer dan ook iemand die op dit gebied Ede als landelijke middenmoter naar de champions league wil brengen.
GroenLinks/PE, waar van oudsher duurzaamheid op het lijf geschreven staat, had Pieter Gerard van den Berg de ring ingestuurd. Wat een body, wat een spiermassa. Hij liet door zijn indrukwekkende poses de echte liefhebbers zwijmelen. Toch was niet iedereen onder de indruk van alle spierballerij. Ruben van Druiten van Burgerbelangen vond het allemaal maar wat lelijk.
Hij sprak van horizonvervuiling door windmolens en duurzaamheid als dikdoenerij voor de bühne. Gemeente Ede wil volgens hem het liefst met de grootste windmolen en die op de meest opzichtige plaats sier maken. Hij werd er niet erg opgewonden van. Maar dat verandert vast wel als, over pakweg 25 jaar, alle gemeentelijke windmolens en zonnepanelen als monumentaal cultureel erfgoed dreigen te worden afgebroken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten