Interactie kan door het sturen van e-mail naar: jolmerwinkel@gmail.com of mij te gaan volgen op Twitter of vrienden te worden op Facebook.

donderdag 19 januari 2012

Moordwapen

"Ik ben zeer tevreden over jullie groep" zei instructeur Henk. "In de vorige ben ik negen keer doodgereden en in die van jullie maar twee keer". Het cynisme droop eraf. Het praktische gedeelte van de herhalingscursus voor de vorkheftruck was weer een feit.

Het is en blijft een moordwapen! Dit was het centrale thema van hem geweest op de sessie die eerder in de kantine was gehouden. Henk had verhalen uit de praktijk verteld. Over kapot gereden enkels, verbrijzelde scheenbenen, verpulverde knieschijven en zo.

Hij had er nog een flinke schep bovenop gedaan. Over een geval dat in een gruwelijke horrorfilm niet zou misstaan. Zijn boodschap was ronduit helder. Operators zijn de bestuurders van een (ver)voertuig dat dan wel niet hard gaat maar zeker niet minder gevaarlijk is. En Henk kan het weten. In het verleden had hij zelf iets meegemaakt met een heftruck dat z'n leven ingrijpend heeft veranderd. Hij doceerde met een flinke portie zelfkennis.

Je denkt er eigenlijk nooit zo over na maar ik besef opeens dat ik jaarlijks qua tijd (niet kilometers) meer op een heftruck zit dan achter het stuur van een auto. Vele malen per dag haal of breng ik grondstoffen. Daarbij kom ik veel obstakels en personen tegen. De kans dat er wat fout gaat is ronduit groot. Je kent intussen de dingen die de veiligheid verhogen.

Al rij je maar een paar meter, de veiligheidsriem om. Bij elke onoverzichtelijke situatie de claxon laten schallen. Bij het achteruitrijden altijd omkijken, al is de afstand bijna nihil. Nooit vooruit rijden als je door de lading onvoldoende zicht hebt. Het is er door de jaren heen al aardig ingesleten. Maar je bent een mens en door omstandigheden gebeurt het toch wel eens dat je een steekje laat vallen.

Gelukkig hebben deze situaties meestal geen gevolgen maar de wet van Murphy ligt altijd op de loer. Daarom is het goed dat operators zo eens in de paar jaar weer op de feiten worden gedrukt. Dat Henk of een van z'n collega's (bloederige) verhaaltjes komt vertellen. Dit niet voor het slapen gaan maar om er voor te zorgen dat je ogen geopend blijven.

Deze column is (in bewerkte vorm) tevens gepubliceerd in:
VAPRO-Het tijdschrift voor de operator en technisch vakman (Nummer 1-Jaargang 10-Februari 2012)

2 opmerkingen:

  1. Beste Jolmer,

    Hartelijk dank voor je reactie. Hier zijn wij van BLOM Opleidingen erg blij mee.

    Met vriendelijke groet,
    BLOM Opleidingen
    Tobi Brinkman

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie blog!
    Super mooi om het te lezen.
    bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen