In het dorp waar ik geboren en getogen ben zag ik jarenlang iemand op allerlei tijdstippen van de dag voorbijgaan. Ik kreeg langzamerhand het idee dat de man de status van uitkeringsgerechtigde had. Toen ik na mijn scholingsperiode ging werken werd deze beeldvorming abrupt aan diggelen geslagen. We werden namelijk collega's in de drie-ploegendienst. Ook kon men mij nu op vreemdste momenten van de dag tegenkomen.
Een andere collega hield zich buiten het reguliere werk ook met veel andere projecten bezig. Hij snipperde dan ook regelmatig enkele uren na aanvang van de wacht. "Ik kan elders meer verdienen dan hier" grijnsde hij dan en ging daarom wel eens halverwege de nachtdienst huiswaarts. Dan gebeurde het meermalen dat hij een surveillerende politiewagen in de achteruitkijkspiegel op moest merken. Hij werd dan staande gehouden omdat er een sterk vermoeden was dat hij net een horecagelegenheid had verlaten.
Drinken dat deed hij pas bij thuiskomst. Om zeven uur in de ochtend achter het raam, met een flesje bier in de hand, aanschouwde hij eens de noeste werkers die de straat van nieuwe stenen en tegels voorzagen. Zodra ze hem hadden opgemerkt zeiden ze dan wel niets, maar je kon ze bij wijze van spreken horen denken: "Dat is een alcoholist". Het beeld was intussen wel gevormd. Zelf zou het mij niets verbazen dat deze stratenmakers bij thuiskomst van hun werk ook een pilsje gingen consumeren.
Zo zijn er wel meer van dit soort situaties te bedenken. Het kan dus gebeuren dat er een vooroordeel ontstaat over iemand die operator is. Maar zoals een andere oud-collega van mij altijd zei: "Dat interesseert mij niets, zolang ik zelf maar weet hoe de waarheid in elkaar steekt". En zo is het dan ook nog eens een keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten