Mijn gedachten gingen automatisch terug naar de periode van mijn operatorschap dat ik ook te maken had met het fenomeen nachtdienst. Ik voelde weer de beruchte dip zo tussen vier en vijf uur. De biologische klok die aangaf dat het eigenlijk tijd was de ogen te sluiten.
Ik herinner me dat het werken in de nacht vaak een zaak was van de hoogste produktiviteit met een geringere inzet vergeleken bij andere diensten. Er kwamen weer namen van programma’s op de radio naar boven die in het holst van de nacht waren te horen. Ik zag me weer buiten zitten, tijdens een zwoele zomernacht, starend naar de sterrenhemel.
We grapten wel eens dat de nachtdienst iets is wat velen wel zouden willen… overdag nooit meer werken en ’s nachts niet naar bed hoeven. Toch koester ik absoluut geen heimwee. Na zestien jaar nachtdiensten zag ik een personeelsadvertentie waarin Vapro-opleiding en dagdienst voor mij de blikvangers waren. De keuze was snel gemaakt.
En dat had helemaal niets te maken met het slecht kunnen slapen overdag. In tegendeel… ik sliep zelfs meer dan in de andere diensten. Vaak als ik vertelde op welk tijdstip ik in de namiddag was opgestaan klonk het vragend of ik wellicht een ‘open ruggetje’ had of last had van ‘doorligplekken’? In de winterperiode gebeurde het wel dat ik helemaal geen daglicht zag.
Dat was niet voor iedereen weggelegd. “Nachtdiensten zijn voor politieagenten en dames van lichte zeden” sprak een oud-collega van mij vaak cynisch. Voor hem was het elke keer weer een enorme opgave om de broodnodige rust te krijgen. Om zeven uur ’s ochtends in z’n bed om anderhalf uur later al weer klaarwakker te zijn. Na het middag- en avondeten weer even gaan liggen om toch wat slaapuurtjes bij elkaar te sprokkelen.
Dan wordt het een lange worsteling waarbij je lichaam en geest het zwaar te verduren hebben. Functies in dagdienst voor operators zijn dungezaaid en niet iedereen die met de nachtdienst te maken heeft kan zonder de toeslag. Toch blijft het een tegennatuurlijk gebeuren. Operators doen soms rare dingen om aan (extra) geld te komen…
Deze column is (in bewerkte vorm) tevens gepubliceerd in :
VAPRO-Het tijdschrift voor de operator en technisch vakman (Nummer 2-Jaargang 10-April 2011)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten