Een Bijzondere Duurloop

Je hebt wel van die dingen die je eens zou willen realiseren maar die op een één of andere manier nooit gestalte krijgen. Zo heb ik mij vroeger wel eens voorgenomen de afstand tussen mijn ouderlijk huis en dat van mijn grootouders (of andersom) een keer lopend af te leggen. Een idee dat min of meer vast is komen te staan en alleen nog eens uitgevoerd moet worden. Het bekende hiaat tussen voornemen en uitvoering.

Deze twaalf kilometer is vanaf mijn geboorte heel vaak afgelegd. Eerst met mijn ouders op de brommer en later met de auto. Even verder dan het huis van mijn grootouders ging ik vier jaar naar een middelbare school en deed dat vrijwel altijd fietsend (een enkele keer met de bus). Later deze afstand vaak zelf per brommer of met eigen auto afgelegd. Het aantal keren loopt vast in de duizenden. Maar lopend... het kwam er maar nooit van.

Maar op zaterdag 28 april 2018, meer dan veertig jaar nadat deze gedachte eens is geboren, is het dan toch een feit geworden. We gingen als gezin vanuit Ede een bezoekje brengen aan mijn moeder. Bij Drachten hebben we de snelweg verlaten om vlakbij de Oudeweg 195 (foto links) te stoppen. Daar ben ik toen uitgestapt om vervolgens om 13.00 hardlopend mijn weg te vervolgen.

De route ging via de straat de Meer, naar het Noord (Drachten uit), de Folgeren, Nijtap naar Opeinde. Ter hoogte van de brug over het kanaal heb ik nog even getwijfeld om via de Tike te gaan lopen. Maar ik ben toch rechtdoor gegaan naar Nijega. Daar wijkt de route nu iets af vergeleken bij vroeger. Het fietspad/ventweg ligt nu aan de andere kant van de weg richting het noorden.

Via 'Sumarreheide' en de 'Gariperheide' kwam ik vervolgens op de Inialoane uit en een uur en twee minuten later stond ik voor mijn ouderlijk huis op nummer 50 (foto rechts). Ook nog een heel aardige tijd want het grootste gedeelte had ik met tegenwind te maken gehad. Er zijn nog wel wat afstanden die ik hardlopend eens wil afleggen maar deze kan ik nu afvinken.