Winkelsluiting

Onder het kopje ‘Ede in de etalage’ verscheen in april 2012 mijn eerste column in de Edese Post. Ze moesten direct of indirect iets met gemeente Ede te maken hebben, verder waren er geen restricties. We zijn intussen zo’n 155 pogingen verder en deze zal de laatste zijn. De tijd die het allemaal vergt wil ik voortaan anders gaan besteden. Het bedenken en schrijven, of soms het schrappen, is daarbij niet zo'n probleem.

Wel het adequaat op de hoogte blijven van allerlei ontwikkelingen. Dit door twitter, facebook en het volgen van diverse lokale media. Ik wil iedereen bedanken die de afgelopen jaren moeite heeft genomen mijn columns te lezen. Hopelijk dat ik daarbij regelmatig een vorm van emotie heb kunnen opwekken. Het spectrum aan reacties is breed geweest. Heel veel re-tweets en deling op sociale media tot enkele boze brieven.

Er waren gelukkig veel mensen in gemeente Ede die mijn stijl weten te waarderen ondanks dat we inhoudelijk soms op geheel andere golflengtes zitten. De ene keer was het doodserieus en soms met een opgeheven vingertje. Een andere keer humoristisch door b.v. een kolderieke metafoor. De rolluiken voor de Edese Post gaan nu dan ook naar beneden. Ik wil dan ook eindigen met een reactie die ik zeer recent ontving:

“En dan zijn er natuurlijk zuurpruimen die in een wanhopige zoektocht naar aandacht met hun laptopje kolommetjes moeten vullen in het plaatselijke suffertje die daar een geforceerde mening over gaan hebben.”

Dit slaat natuurlijk nergens op! Mijn columns kwamen steeds tot stand op een volwaardige PC. De rest echter zou wel eens de waarheid dicht kunnen benaderen…