Jelle Dijkstra

Ik ben op zoek naar informatie over ene Jelle Dijkstra. Hij is geboren in 1910 en kwam om het leven op 16-11-1933 bij dit verkeersongeluk. Hij was toen woonachtig te Suameer of Sumarreheide.Verder weet ik intussen dat hij op 21 november 1933 vanuit de gereformeerde kerk in Garyp is begraven op het plaatselijke kerkhof. Hij is een zoon van Willem en Hinke Dijkstra-Klopstra. Verder weet ik sinds kort dat zijn heit Willem Dijkstra vroeger mijn overbuurman is geweest op de Inialoane 41 (wonen Tjeerd en Iepie de Haan nu). Willem Dijkstra is in 1974 te Hurdegaryp in Bennemastate overleden (zie bovenstaande advertentie). Ik zoek dan ook nazaten van deze Willem en Hinke Dijkstra die mij wellicht meer kunnen vertellen over Jelle, het ongeval en de tijd/omstandigheden waarin hij leefde. Wie weet iemand die mij verder kan helpen? Als het genoeg informatie oplevert wil ik dit gebruiken om een roman te schrijven over het ongeval in 1933.

Met vriendelijke groet
Willem Jonker (1965) uit Ede

Reacties naar: w.jonker65@gmail.com

Sapke van Dijk

Ik ben op zoek naar informatie over Sapke van Dijk. Zij is geboren op 09-02-1911 in De Wilp (gemeente Marum) en overleden op 16-11-1933 te Leeuwarden als gevolg van een verkeersongeval. Zij is een dochter van Alle van Dijk (1869-1938) en Antje Dijkstra (1874-1930). Sapke ligt begraven in De Wilp. Ten tijde van het ongeval was zij verloofd met mijn grootvader Willem Jonker (1911-2002) uit Houtigehage (gemeente Smallingerland). Sapke had enkele broers en zussen te weten:

Trientje (1895-1947)

Rienk (1896-1961)
Weit (1899-1973)
Aukje (1902-1950)
Geert (1907-onbekend)
Jakob (1912-1996)

Ik zoek dan ook nazaten van deze Alle en Antje van Dijk uit De Wilp die mij wellicht meer kunnen vertellen over Sapke, het ongeval en de tijd/omstandigheden waarin zij leefde. Wie weet iemand die mij verder kan helpen? Als het genoeg informatie oplevert wil ik dit gebruiken om een roman te schrijven over het ongeval in 1933.

Met vriendelijke groet
Willem Jonker (1965) uit Ede
Reactie naar: w.jonker65@gmail.com

Calgary Riots

Van onze buitenlandcorrespondent in Canada John Turkstra

16 augustus 2016. In het Canadese Calgary zijn onlangs hevige onlusten uitgebroken. Downtown raakten Nederlandse immigranten slaags met elkaar. Het ging daarbij niet alleen om Nederlanders die daar net zijn komen wonen, maar voornamelijk om 2^e en zelfs 3e generatie Dutchies. Aanleiding voor de ongeregeldheden was een demonstratie tegen Hero Brinkman. Aanhangers van Geert Wilders waren de straat opgegaan om hun ongenoegen te tonen over de voormalige rechterhand van ‘The White Redeemer’ zoals hij hier bekend staat. Tussen de kopstukken Brinkman en Wilders is het jaren geleden tot een breuk gekomen. Nu er onlangs een aanslag op de frontman van de PVV is verijdeld wordt er massaal met de beschuldigende vinger richting Brinkman gewezen. Alle PVV-dissidenten die de partij in haar geschiedenis kent, staan onder aanhoudende verdenking van samenzwering, niet alleen in thuisland Nederland maar ook in diverse Canadese en enkele Amerikaanse steden. Brinkman echter ontkent dat hij er iets mee heeft te maken. Maar een grote groep aanhangers van de PVV in Calgary riep op tot verstrekkende maatregelen. Zo willen ze iedere Canadese Nederlander, die in verband kan worden gebracht met welke PVV-dissident dan ook, hard aanpakken. Enkele ondernemers van Nederlandse afkomst hebben al een zuivering binnen hun bedrijf laten uitvoeren. Van het ‘to hire and fire’ is er veelvuldig op het laatste overgegaan. Een radicaal deel van de Canadese Wilders-aanhang roept op tot drastischer maatregelen en wil verbanning naar de uiterest noordelijkste gebieden van dit land. Maar de groep in Calgary die als sympathisant van Brinkman bekend staat nam de voortdurende stroom van belediging, bedreiging en intimidatie niet langer en ging ook de straat op. Andrew Vanderveen, wiens opa Arie zich in al 1952 in Canada vestigde, fungeert als spokesman voor deze zogenaamde brinkmanmovement. ”We are sick and tired of the shit that the peeveevee seagull is dropping on our Hero” laat hij in een telefonische reactie weten. Het kwam dus tot een ernstig handgemeen en de politie van Calgary had dan ook de grootste moeite de twee groepen uit elkaar te houden.

Familiedrama

Donderdag 16 november 1933. Vijf jongelui zijn met een gehuurde auto op weg naar Leeuwarden maar de reis krijgt een abrupt einde. De 18-jarige en nog onervaren bestuurder raakt de macht over het stuur kwijt en de Chevrolet komt tegen een boom tot stilstand. De chauffeur en z’n broer zijn vrijwel ongedeerd maar hun zuster is zwaargewond. De twee andere inzittenden echter overlijden al vrij snel aan de gevolgen van dit ongeval.

In 2016 stuit ik via de internetsite Delpher op dit gebeuren. Deze zoekmachine bevat allerlei gedigitaliseerde oude Nederlandse kranten. Na het invoeren van mijn eigen voor- en achternaam neemt de tijd mij onverwachts mee terug naar een drama in eigen familie waar ik op dat moment eigenlijk geen weet van heb. Mijn eigen grootvader overleefde dit noodlottig ongeval maar verloor hierbij wel zijn verloofde.

In heel veel Nederlandse kranten van toen wordt dit gebeuren wereldkundig gemaakt. Een verkeersongeval van deze proportie was in die tijd, waarin er nog weinig auto’s waren, dan ook groot nieuws. Ook het verslag van de rechtszaak die volgt is in dagbladen te vinden. Wat ik ook ontdek is dat de andere overledene begraven is in het dorp waar ik geboren en getogen ben en dat zijn vader mijn overbuurman is geweest.

Dit alles betekent voor mij dan ook de start om, na meer dan 83 jaar, een reconstructie te maken van deze voor mij vrijwel onbekende familietragedie. Wellicht gaat het voldoende informatie opleveren voor het schrijven van een historische roman! Ik ben dan ook op zoek naar mensen die mij nog iets kunnen vertellen over dit ongeval en de betrokkenen of de tijdsgeest waarin het allemaal speelde. De personen waar het om gaat in dit ‘vreeselijk ongeval’ waren:

1. Willem Jonker (1911) uit Houtighage, mijn grootvader.

2. Etje Jonker (1912) uit Houtigehage, een zus van hem.

3. Foeke Jonker (1915) uit Houtigehage, een broer van hem.

4. Sapke van Dijk (1911) uit De Wilp, de verloofde van mijn grootvader.

5. Jelle Dijkstra (1910) uit Suameer, de vriend van Foeke.

Buiten gegevens over die tijd die op het internet te vinden zijn hoop ik nog veel aanvullende zaken aan de weet te komen. Wellicht dat er nog familieleden van de betrokkenen zijn die nog iets weten over dit ongeval? Wie helpt mij verder of weet wellicht iemand die dat zou kunnen doen? Alle hulp is welkom…

Met vriendelijk groet.

Willem Jonker (1965) te Ede.

Reacties graag sturen naar: w.jonker65@gmail.com

mEdemaken

Heden is overleden het oogappeltje van het Edese politiek bestuur. Het heengaan van het grote burgerbezuinigingsparticipatieproject (een absolute klapper bij scrabble bij 3 of 4 keer de woordwaarde!) in gemeente Ede werd door wethouder Marije Eleveld in de Edese Post van woensdag 3 augustus wereldkundig gemaakt. Dit kindje van het huidige college zat vanaf het begin eigenlijk al in een kwakkelfase. Na de geboorte mocht het worden bezichtigd in één van de voormalige kazernegebouwen.

Ook ik was daarbij op kraamvisite. De opkomst leek op het eerste oog wel aardig. Maar zoals zo vaak… schijn bedriegt. Het aantal aanwezigen moest worden verminderd met wethouders, raadsleden, fractievolgers, ambtenaren van gemeente Ede, personen van belangenverenigingen, van de pers en degene die de catering verzorgden en natuurlijk ondergetekende. Er bleef dan ook nog maar een handje vol burgers over die van plan waren mee te gaan participeren in het grote bezuinigen. Dat is natuurlijk niet het meest dankbare werk.

Vervolgens lag de kans levensgroot op de loer dat het college dit later ging gebruiken. “De burger heeft gesproken en die wilde nu eenmaal daar en daar op korten”. Het uiteindelijke doel kwam dan ook niet echt van de grond. De sterk afnemende gezondheid van mEdemaken baarde volop zorgen. De eerst zo trotse ouders, dhr. en mevr. B&W Politiek, zagen met lede ogen aan hoe de levensvatbaarheid van hun troetelkindje sterk achteruit holde. Het kwam dan ook uiteindelijk aan de beademingsapparatuur te liggen. Maar het mocht niet baten.

De praktijk liet zien dat er geen hoop meer was. Op aangeven hiervan is dan ook besloten de stekker er uit te trekken. Dit om de gemeenschap niet verder op kosten te jagen, mEdemaken heeft tenslotte in haar korte leventje al aardig wat gekost. Dat er nu politieke actieve euthanasie is toegepast is dan ook wel begrijpelijk hoewel het verdriet er bij het college niet minder om is. Het is wellicht beter zo zal de gedachte bij de diepbedroefde wethouders zijn. Liever geen bloemen of toespraken. mEdemaken zal binnenkort dan ook in stilte ergens op de Ginkelse hei worden begraven.