De wereld van o.a. kunst, cultuur, politiek, geloof en wetenschap, dichtbij en veraf, bekeken en gemeten door Jolmer Winkel (pseudoniem Willem Jonker) vanuit de wijk Rietkampen te Ede.
In de serie 'Opa' vertelt over vroeger is hier een korte aflevering. De bovenstaande foto is onlangs geplaatst op de facebookpagina van Garyp-âlde foto's. Voor de jongeren onder ons... ik heb deze beruchte strenge winter van 1979 nog bewust meegemaakt. Toen de sneeuw nog zo hoog lag dat je 's ochtends amper de achterdeur kon openen. Dat waren nog eens tijden. :-)
Het tweede huis links op de foto is mijn ouderlijk huis. Daar ben ik geboren en heb daar tot in 1992 gewoond. Toen heb ik (als geldbelegging) het eerste huis links op de foto gekocht en daar tot halverwege 2001 gewoond. Daarna ben ik met mijn vrouw Marja verhuisd naar Barneveld. Intussen wonen wij alweer sinds begin 2007 in het mooie Ede.
Als je dan andere kant op zou kijken dan was dit het toenmalige straatbeeld. Op deze foto komt mijn oom Dries aanlopen. Ik herinner me nog dat er inderdaad per slee boodschappen werden gehaald. Verder kwamen veel boeren in het buitengebied in de problemen met het afleveren van de melk. De melkwagens konden niet alle veehouderijbedrijven bereiken en het gevolg was dat de melk zo de gierput in kon.
Al met al een periode met veel ongemak voor vrijwel iedereen. Wat mij wel is bijgebleven dat zo'n situatie de saamhorigheid een goede impuls geeft...
Het gedicht 'Roeping' van Gerard Reve kwam bij mij naar boven. Over een zuster
die al heel lang en heel anoniem als een soort van mantelzorger actief is. Al
ver voordat het woord bestond. Waarbij nooit eens een journalist opduikt om
haar te portretteren. Dit in tegenstelling tot de schreeuwlelijke
aandachttrekkende demonstrant die ergens voor of tegen is. Die dan ook door de
samengestroomde pers vol in de schijnwerpers wordt gezet. In gemeente Ede
hadden we onlangs ook twee gevalletjes in deze laatste categorie. De Pegida
voorman die heel provocerend een varkensmuts op zijn kop had gezet. Hij werd door
de sterke arm van de wet van het toneel afgevoerd omringd door het
journaille met hun camera's, microfoons en notitieblokjes. Een dag later
werd het provoceren in de overtreffende trap uitgevoerd, dit keer door anonieme
onverlaten. Bij een beoogde locatie voor een azc in Lunteren werden dode
varkens opgehangen. Het zijn blijkbaar de krenten in de journalistiek pap. Deze
berichtgeving zorgt vervolgens voor een gigantische olievlek op de woelige zee
van de sociale media. Voor- en tegenstanders van het asielbeleid stroomden van
heinde en verre toe om deze Edese zaken van commentaar te voorzien. Soms genuanceerd,
veel vaker ontdaan van alle fatsoen en inlevingsvermogen. Toch was er ook een
lichtpuntje in de media. Het NOS-journaal toonde ene Edese meneer Klok. Hij
gaat vaak met asielzoekers wandelen. Gewoon om ze wat afleiding te bieden. Hun
precieze naam ontgaat hem wel eens maar dat deert niet. Hij is er gewoon voor
deze mensen. Gedreven door dezelfde liefde als de zuster in Reve’s gedicht.
Niet hoorbaar maar wel ergens op de achtergrond bezig voor een medemens. Toch
goed dat overal op de wereld Immaculata’s werkzaam zijn. Nu de pers er nog op
af.
Op twitter was er een poosje geleden een kleine interactie
tussen Mo_uit Ede en ondergetekende waarin het ‘Cinemec debacle’ nog eens
ter sprake kwam. Edese wethouder Leon Meijer reageerde hierop met: “Volgens mij is
het de Muppetshow en hebben jullie de rol van Waldorf en Statler. Ik zie al een
mooie column komen” en “Sjonge jullie lijken de tv van vroeger wel: kijken naar
de 10e herhaling van het kleine huis op de prairie.” Voor wie het al weer is vergeten… De gemeente Ede
leende geld aan Cinemec voor de bouw van een parkeergarage. Hoewel de gemeente Ede
niet als bank fungeert werd toch een uitzondering gemaakt omdat het bedrijf een
zogenaamde maatschappelijke functie heeft. Maar het aflossen en betalen van
rente liep al snel achter op de gemaakte afspraken. Het ging er zelfs op lijken
dat men helemaal kon gaan fluiten naar de uitgeleende belastingcenten. Maar er kwam redding. Een investeerder melde zich om
Cinemec over te nemen en beloofde de lening terstond af te lossen. Er was één
klein probleempje, men was niet van plan hetzelfde te doen met de
achterstallige rente. Kwijtschelding was de eis of anders… De gemeenteraad kon
slikken of stikken. Er werd voor het eerste gekozen. Gevolg een kleine 5 ton
euro aan gemeenschapsgeld van vaste vorm naar verdampte toestand. Onze wethouder zegt dus eigenlijk dat we niet meer
moeten zeuren. Gedane zaken nemen geen keer. Hou nu maar eens op met het
herkauwen. Hij verwijst hierbij naar wellicht de meest suffe, oubollige en
saaiste serie ooit op de Nederlands tv
vertoond. Maar meneer de wethouder, het ging in de serie wel altijd om het goedgelovige,
hardwerkende en oerdegelijke gezin van de familie Ingalls. Het moraliserend karakter van het programma lag er steevast
driedubbel supervet bovenop. Maar wellicht hadden de leden van het college en
de raad vroeger wel wat vaker naar 'Het kleine huis op de prairie' moeten kijken.
Want ik zie een parallel tussen de Ingalls en de gemiddelde belastingbetalende Edese
burger. Die verwacht ook dat zijn zuurverdiende centen goed door de (lokale) overheid
worden besteed. Mo reageerde dan ook richting de wethouder met: “Een
goede visie op de toekomst ontwikkel je door te leren van het verleden” en “Cinemec
speelde overigens in 2014!” Kortom, zo lang was dat ‘gevalletje Cinemec’ echt niet
geleden. Maar als wethouder Meijer kritische burgers wil zien als Muppets dan
mag dat hoor. De twee oude zeurende mannetjes zouden vanaf het balkon het waarschijnlijk zo vertolken: Statler: Hey Waldorf, do you
like the politics in Ede so far? Waldorf: No, it’s awful. It’s
disgusting. It’s makes my stomach turn! Statler: Do I see in the next
show to comment the politicial situation in our town? Waldorf: Yeah, I’ll be there.
You can count on me! Kortom, leermomentjes uit de Edese politiek zullen naar boven blijven komen, al is het ook tot vervelendst toe...
Op 6 april 2016 zal er een nationaal raadgevend referendum worden gehouden over de vraag of een handelsverdrag met de Oekraïne wenselijk
is of niet. Op dit moment weet ik zelf te weinig om tot een weloverwogen oordeel te komen. Een onderbuikgevoel heb ik wel maar op
basis daarvan wil ik eigenlijk geen stem uitbrengen... Nu zal er in de landelijke media
nog wel uitgebreid aandacht komen voor dit onderwerp met behandeling van de voors en tegens van zo’n
handelsverdrag. Het lijkt mij een goed idee dat er ook lokaal in gemeente Ede aandacht aan zal
worden besteed door een bijeenkomst te organiseren.
Dit zou kunnen door (kort) voor 6 april sprekers uit regio Ede hun visie naar voren te laten brengen en met elkaar in debat hierover te laten gaan. Om het één en ander vervolg
te kunnen geven moeten er wel personen worden gevonden die hieraan medewerking
willen verlenen. Dus ik ben nu op zoek naar mensen die ter zake kundig zijn met betrekking tot dit onderwerp
en bereid zijn medewerking te verlenen aan zo'n openbare bijeenkomst. Dus bent u zo iemand of weet u
wellicht iemand die hier aan voldoet dan zou ik dat graag te weten komen. Verder wil ik peilen of er behoefte bestaat om in Ede zo'n bijeenkomst te organiseren. Dus lijkt dit u wat, laat het weten via jolmerwinkel@gmail.com, twitter of facebook en vergeet vooral niet dit bericht op de sociale media verder te verspreiden. Mocht er genoeg animo zijn dan komt er wellicht een vervolg...